Cassiopeia (Stärebild)

Date vum Stärebild Cassiopeia
Laténgeschen Numm	Cassiopeia
Laténgesche Geenitiv	Cassiopeiae
Laténgesch Ofkierzung	Cas
Positioun	Nërdleche Fixstärenhimmel
Rektaszensioun	22h 56m bis 03h 38m
Deklinatioun	+77°40' bis +56°40'
Fläch	598 Quadratgrad
Siichtbar op de Breetegraden	90° Nord bis 12° Süd
Observatiounszäitraum fir Mëtteleuropa	am ganze Joer
Zuel vu Stäre mat Gréisst < 3^m	4
Hellste Stär, Gréisst	α Cas (Schedir), 2,24^m
Meteorstréim
Nopeschstärebiller (vun Norden am Auerzäresënn)	Camelopardalis Cepheus Lacerta Andromeda Perseus
Kaart vum Stärebild Cassiopeia

D'Stärebild Cassiopeia ass en opfällegt Bild um nërdlechen Himmel.

Beschreiwung[änneren | Quelltext änneren]

Déi fënnef Haaptstäre vun der Cassiopeia maachen e markante W um Himmel. D'Spëtzt an der Mëtt vum W weist ongeféier op de Polarstär, deen een sou mat Hëllef vum Cassiopeia fanne kann.

De Cassiopeia gehéiert zu den nërdlechen zirkumpolare Stärebiller, déi an eise Breeten dat ganzt Joer ze gesi sinn.

An der Géigend vum Stär β Cassiopeiae (Caph), dem ëstlechste Stär, verleeft de Colur mat 0° Rektaszensioun - also de „Nullmeridian“ vum Himmel.

D'Regioun vun der Cassiopeia ass stäreräich, well sech d'Mëllechstrooss duerch d'Stärebild zitt. Verschidden oppe Stärekéip kënnen do observéiert ginn.

Geschicht[änneren | Quelltext änneren]

D'Cassiopeia gehéiert zu den 48 Stärebiller déi schonn an der anticker Astronomie, dem Ptolemäus bekannt waren.

Am Laf vun der Zäit gouf versicht, d'Stärebild ëmzenennen, sou z. B. am 17. Joerhonnert, wou een d'Stärebild mat der biblescher Maria Magdalena a Verbindung bruecht huet. All déi Bestriewungen hu sech net duerchgesat.

Den Tycho Brahe huet am Joer 1572 an der Cassiopeia eng Supernova (SN 1572) gesinn.

An der Cassiopeia ass no eiser Sonn déi gréisst Radiosquell um Himmel, déi als Cassiopeia A bezeechent gëtt. Et handelt sech ëm den Iwwerrescht vun enger Supernova, déi warscheinlech ëm d'Joer 1680 explodéiert ass.

Himmelsobjeten[änneren | Quelltext änneren]

Stären[änneren | Quelltext änneren]

B	F	Numm o. aner Bezeechnungen	Gréisst	Lj	Spektralklass
α	18	Schedir, Shedir, Schedar	2,24^m	230	K0 IIIa
β	11	Caph, Kaff, Al Saman al Nakah	2,28^m	54	F2 V
γ	27	Tsih	2,47 bis 3,4^m	800	B0 IV
δ	3	Ksora, Ruchbah, Rukbah	2,68 bis 2,74^m	990	A5 IV
ε	45	Segin (och Navi)	3,38^m	440	B2 V
η	24	Achird	3,44^m	19,4	G3 V + K7 V
ζ	17		3,69^m	600	B2 IV
	50		3,95^m
κ	15		4,17^m
θ	33	Marfak	4,33^m	137	A7 V
ο	22		4,48^m
	48		4,49^m
ι			4,5^m	150	A4 + F5
ρ	7		4,51^m	8000	F8 Ia
υ²	28		4,62^m
χ	39		4,68^m
ψ	36		4,72^m
λ	14		4,74^m	300	B8 + B9
ξ	19		4,80^m
υ¹	26		4,83^m
	1		4,84^m
σ	8		4,88^m
τ	5		4,88^m
ν	25		4,90^m
π	20		4,95^m	10.000	F0 + B5
φ	34		4,95^m
	4		4,96^m
ω	46		4,97^m

Den α Cassiopeiae ass mat enger visueller Magnitude vun 2,24^m den hellste Stär an der Cassiopeia. Hien ass 120 Liichtjoer vun eis ewech an huet d'Spektralklass K0.
Den Numm Schedir ass arabesch a bedeit „Broscht“.

Den β Cassiopeiae (Caph, arabesch „Handfläch“) läit op enger Distanz vu 46 Liichtjoer a gehéiert zu der Spektralklass F2.

Den δ Cassiopeiae (Ksora, arabesch „Knéi“) ass ronn 80 Liichtjoer wäit ewech a gehéiert zu der Spektralklass A5.

Den ρ Cassiopeiae ass e gielen Iwwerris. Et handelt sech ëm ee vun de gréisste bekannte Stäre mat dem 740fachen Duerchmiesser vun eiser Sonn !.

Duebelstären[änneren | Quelltext änneren]

Objet	Gréissten	Ofstand
η	3,44^m/7,51^m	13"
ι	4,6^m/6,9^m	2,5"
φ	5,0^m/7,0^m	134"
λ	5,3^m/5,6^m	0,6"

Den η Cassiopeiae ass en Duebelstäresystem op enger Distanz vun nëmmen 19,4 Liichtjoer. D'System besteet aus engem Stär dee giel liicht mat der Spektralklass G0 an engem roudelzege Begleeder vun der Klass M0.

D'System ι Cas ass 150 Liichtjoer ewech, a besteet aus zwéi wäisselzeg-bloe Stäre mat de Spektralklassen A4 anF5.

D'System φ Cas ass mat 10.000 Liichtjoer méi wäit vun eiser Sonn ewech. Seng Stäre gehéieren zu de Spektralklassen F0 a B5.

Den λ Cas ass 300 Liichtjoer ewech a besteet aus zwéi Stäre mat de Spektralklasse B8 a B9.

Verännerlech Stären[änneren | Quelltext änneren]

Objet	Gréisst	Period	Typ
γ	2,47 bis 3,40^m		onreegelméisseg Verännerlecher
δ	2,68 bis 2,74^m
SU	5,7^m–6,2^m	1,9493 Deeg	Cepheid
V509

Den γ Cassiopeiae ass en onreegelméisseg verännerleche Stär vun der Spektralklass B0 a läit op enger Distanz vun 800 Liichtjoer. Am Maximum erreecht hien eng Hellegkeet vun 1,6^m a gëtt domat nach méi hell wéi de Schedir. De Stär ass eng staark Röntgequell um Himmel. Warscheinlech handelt et sech ëm eent Duebelstäresystem, dat aus engem Risestär an engem Neutronestär besteet.

Den SU Cas ass e verännerleche Stär vum Typ Cepheiden. Mat enger reegelméisseger Period vun 1,9493 Deeg verännert sech seng Hellegkeet vu 5,7 bis 6,2^m. Hien ass 800 Liichtjoer vun eis ewech a gehéiert zu der Spektralklass F6.

Messier- an NGC-Objeten[änneren | Quelltext änneren]

Messier (M)	NGC	Gréisst	Typ	Numm
52	7654	6,9^m	Oppene Stärekoup
103	581	10,6^m	Oppene Stärekoup
	281	14^m	Emissiounsniwwel
	457	8,5^m	Oppene Stärekoup	Eilekoup
	559	8^m	Oppene Stärekoup
	654	7,5^m	Oppene Stärekoup
	663	8^m	Oppene Stärekoup
	7789	10,5^m	Oppene Stärekoup
	185	9,3^m	Zwerggalaxie

Well d'Mëllechstrooss sech duerch d'Cassiopeia zitt, ass déi Regioun stäreräich an huet interessant Objeten, wéi oppe Stärekéip. Zwéin dovun huet de franséischen Astronom Charles Messier a säi Katalog mat niwwelegen Objeten opgeholl.

5.000 Liichtjoer ewech ass den oppene Stärekoup M 52, hie gouf 1774 vum Charles Messier entdeckt. Den M 52 ass e grousse Stärekoup. Am Teleskop gi bei héijer Vergréisserung 80 bis 100 Stäre siichtbar.

De M 103 ass en oppene Stärekoup op enger Distanz vu 6.000 Liichtjoer.

Den Emissiounsniwwel NGC 281 ass zirka 10.000 Liichtjoer ewech. Bei dem Objet handelt et sech, wéi beim Orionniwwel, ëm e Stäregebuertsgebitt.

5.000 Liichtjoer ewech läit och de Stärekoup NGC 457. Hie gouf am Joer 1787 vum Wilhelm Herschel entdeckt. Den hellste Stär vum Koup ass scho mat bloussem A ze gesinn.

Den NGC 559 ass zirka 6.000 Liichtjoer vun eis ewech.

Den NGC 654 ass 7.000 Liichtjoer vun eiser Äerd ewech.