Diabetes mellitus

Vu Wikipedia
Dësen Artikel gehéiert zur Serie vun de Medezinartikelen. Dës Informatioune si fir eng allgemeng Weiderbildung geduecht, mä ersetzen op kee Fall en Dokter oder Apdikter! Och d'Éischt-Hëllef-Rotschléi kënnen op kee Fall mat engem richtegen Éischt-Hëllef-Cours gläichgesat ginn!

Et gëtt zwou Zorten Diabetes mellitus, op Lëtzebuergesch och nach Zockerkrankheet oder Diabeetes genannt: Typ 1, deen nëmme 5 % vun den Diabeetiker betrëfft a gemenkerhand schonn a ganz jonkem Alter optrëtt, an den Typ 2, dee meeschtens méi spéit eréischt optrëtt an dee ganz dacks mat Iwwergewiicht a Verbindung bruecht gëtt. Eng vun den Haaptcharakteristike vun der Zockerkrankheet ass – wéi den Numm et seet – een ze héijen Zockergehalt am Blutt vum Patient. Normalerweis ass den Insulin zoustänneg dofir datt den Zocker dee mir iessen oder deen eise Kierper fabrizéiert vum Blutt a verschiddenen Organer opgeholl a verschafft gëtt: virun allem am Muskel, de Fettzellen an an der Liewer.

Den Insulin-ofhängegen Diabetus mellitus (IDDM oder Typ 1)[änneren | Quelltext änneren]

Den Typ 1 Diabeetes ass eng Autoimmunkrankheet bei där de Pankreas, d'Organ dat den Insulin fabrizéiert vum Immunsystem zerstéiert gëtt. Dofir gëtt ëmmer manner Insulin am Kierper fräiginn, an de Bluttzocker bleift héich. Déi Zort vun Diabeetes ka mat Insulinsprëtze behandelt ginn.

Den Net-Insulinofhängegen Diabetus mellitus (NIDDM oder Typ 2)[änneren | Quelltext änneren]

Am Typ 2 Diabeetes funktionéiert de Pankreas op d'mannst am Ufank ganz normal. Mä aus geneeteschen (verierflechen) an ëmweltlechen (Ernierung, Alter, Beweegung,...) Grënn reagéiere verschidden Organer net méi op d'Insulinstimulatioun. Dowéinst bleift den Zockergehalt am Blutt ze héich. De Pankreas probéiert dës Situatioun ze kompenséieren andeems e méi Insulin an d'Blutt ofgëtt. Dës Kompensatioun geet eng Zäit, mä duerno ginn d'Pankreaszelle midd a kënnen dann, wéi am Typ 1 Diabeetes, net méi genuch Insulin fabrizéieren. Doduerch datt an där Zort Zockerkrankheet net nëmmen net genuch Insulin do ass, mä souwisou d'Organer net méi genuch op den Insulin reagéieren, ass deen Typ Diabeetes meeschtens net eleng mat Insulinsprëtzen ze behandelen.

Symptomer[änneren | Quelltext änneren]

  • massive Gewiichtsverloscht bei normalem Iessverhalen
  • erhéicht Bluttzockerwäerter vun iwwer 160 mg/dl iwwer méi e laangen Zäitraum
  • groussen Duuscht, dat heescht et drénkt en iwwerméisseg vill
  • Kappwéi iwwer méi e laangen Zäitraum
  • Middegkeet

Diagnostik[änneren | Quelltext änneren]

An deene meeschte Fäll besteet den Diagnostik beim Diabetes millitus doran datt dem Patient eng Bluttprouf geholl gëtt. Unhand vu verschiddene Wäerter kann een da feststellen ob de Patient Diabeetiker ass oder net. Bei enger Bluttprouf déi vum Dokter ordonéiert gëtt, gëtt zum Beispill gekuckt op am Blutt vum Patient Antikierper géint Insulin oder Antikierper géint Glutamatdecarboxylase oder Antikierper géint Tyrosinphospaht virleien. Ass dëst de Fall, da ginn déi Markeren "Risikomarker" genannt.

Et gëtt awer och nach eng aner Method fir ze kucken op de Patient Diabeetes huet, nämlech et mécht een en orale Glucosetoleranztest, dat heescht et kritt een eng Zockerléisung ze drénken, an da kritt een a bestëmmten Zäitofstänn Blutt geholl a gekuckt wéi vill Glucose nach am Blutt ass. Ass de Bluttzockerwäert méi héich wéi 160 mg/dl, da schwätzt ee vun Iwwerzocker, och Hyperglykämie genannt. An op Basis vun nach engem Blutttest gëtt de Wäert vum Hba1c gekuckt, dëse Wäert seet aus wéi vill Glucose un de Bluttfaarfstoff Hämoglobin gebonn (glycoliséiert) ass. Dëse Wäert gëtt heefeg benotzt well hien engem vill iwwer de Blutzockergehalt iwwer 6-10 Woche verréit[1].

Therapie[änneren | Quelltext änneren]

D'Therapie beim Diabeetes Typ 1 ass meeschtens datt de Patient sech de Bluttzocker miesst a sech den Insulin S.C. also Subcutan (ënner d'Haut) sprëtze muss, an dat no engem vum Dokter opgestallte Plang. Den Insulin sprëtzt ee sech, an de meeschte Fäll an den ieweschten Deel vum Aarm oder an de Bauch.

Beim Typ 2 gëtt normalerweis oral Antidiabetika benotzt. Den Ënnerscheed tëscht deenen zwéin Typpe läit doran, datt beim Typ 2 de Pankreas nach Insulin produzéiert mä just an enger Konzentratioun déi net méi héich genuch ass. Déi oral Antidiabetika fërderen d'Insulinsekretioun.

Déi oral Antidiabetika[änneren | Quelltext änneren]

Déi oral Antidiabetika kënnen een- oder e puermol am Dag ageholl ginn. Si gi bei der Zockerkrankheet vum Typ 2 ageholl, nodeem e Wiessel an der Ernierung net zu engem méi niddregen Zockerspigel am Blutt gefouert huet.

Et gëtt dréi grouss Gruppen:

Sulfamiden[änneren | Quelltext änneren]

Sulfamide si Medikamenter déi d'Ausscheedung vum Insulin an der Bauchspeicheldrüs fërderen, an domat de Bluttzockerspigel rofsetzen. Si setzen natierlech eng intakt Bauchspeicheldrüs viraus.
Kommerziell Nimm: Daonil, Diamicron oder Amarel

Biguaniden[änneren | Quelltext änneren]

Biguanide stäerken d'Wierkung vum Insulin op déi Insulin sensibel Kierperstrukturen, des Weidere blockéiere se d'Néiformatioun vum Zocker aus de Proteinnen déi dem Kierper als Reserven déngen a regléieren d'Ofsuckele vum Zocker am Gedäerms.
Kommerziell Nimm: Metformine, Glucophage oder Stagid

Alpha-glucosidase Blockeren[änneren | Quelltext änneren]

Alpha-glucosidase Blockere si Medikamenter déi nëmmen e bescheidenen Aktiounsradius hunn andeems se am Gedäerms, d'Ofsuckele vum Zocker blockéieren. Ee bestëmmten Transporter geet dann net méi. Déi Medikamenter mussen also iwwer dem Iessen ageholl ginn, fir kënnen ze funktionéieren.
Kommerziell Nimm: Glucor

Zwou méi nei Medikamentergruppe sinn:

Glitazone a Glinides[änneren | Quelltext änneren]

Glitazone a Glinides ginn eréischt an zweeter Instanz verschriwwen, nodeem déi aner Medikamenter net dat erhoffte Resultat bruecht hunn.

Déi verschidden Insulinaarten[änneren | Quelltext änneren]

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Intensiv Insulin-Bahandlung[änneren | Quelltext änneren]

Den Insulin-Schock[änneren | Quelltext änneren]

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Komplikatiounen[änneren | Quelltext änneren]

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Wa se net behandelt gëtt, féiert d'Zockerkrankheet zu schlëmme Komplikatiounen a verschiddenen Organer:

  • Gefäässer:

Et gëtt en Ënnerscheed tëscht:

    • der Mikroangiopathie

Si manifestéiert sech an de Kapillaren. Virun allem beim schlecht agestallten Diabeetiker besteet en erhéichte Risiko vun der Netzhautbluddung, an och en erhéichte Risiko vun enger Netzhautofléisung.

    • an der Makroangiopathie:

Duerch den erhéichten Zockergehalt vum Blutt besteet en erhéichte Risiko fir Arterioskleros, mat de Konsequenze wéi z. B. Häerzinfarkt, Diabeetesch Nephropathie, Hirschlag...

  • Diabeetesch Nephropathie
  • Diabeetesch Polyneuropathie, dat heescht Gefillslosegkeet a verschiddene Kierperregiounen, et fänkt meeschtens bei de Féiss un

Diabeetes-Regimm[änneren | Quelltext änneren]

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Diabeetes zu Lëtzebuerg[änneren | Quelltext änneren]

Selwerhëllefsgruppen zu Lëtzebuerg[änneren | Quelltext änneren]

Kuckt och[änneren | Quelltext änneren]

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: Diabetes mellitus – Biller, Videoen oder Audiodateien
  1. Quell: Klinische Pathophysiologie THIEME Verlag 8. Auflage