Max Schmeling

Vu Wikipedia
Max Schmeling
Gebuertsnumm Maximillian Adolph Otto Siegfried Schmeling
Gebuer 28. September 1905
Gestuerwen 2. Februar 2005
Wenzendorf
Nationalitéit Däitscht Räich 1933–1945, Däitschland, USA, Westdäitschland, Däitscht Keeserräich
Aktivitéit Boxer, Schauspiller
Famill
Bestuet mat Anny Ondra

De Max Adolph Otto Siegfried Schmeling, gebuer den 28. September 1905 zu Klein Luckow a gestuerwen den 2. Februar 2005 zu Wenzendorf, war en däitsche Boxer am Schwéiergewiicht.

Hie war tëscht 1930 an 1932 Boxweltmeeschter an där Kategorie a gëllt haut nach als ee vun de populäerste Sportler an Däitschland.

Hie war mat der Schauspillerin Anny Ondra bestuet. Wärend der Zäit vum Nationalsozialismus gouf hie fir d'Nazipropaganda instrumentaliséiert, resp. huet sech instrumentaliséiere gelooss. Absënns seng Victoire géint de (schwaarzen) Amerikaner Joe Louis gouf an där Hisiicht breetgetrëppelt.

Wierker[änneren | Quelltext änneren]

  • Mein Leben – meine Kämpfe. Grethlein, Leipzig, Zürich 1930.
  • 8-9-aus. Ullstein, Berlin 1957.
  • Ich boxte mich durchs Leben. Franckh, Stuttgart 1967.
  • Erinnerungen. Ullstein, Berlin 1982, ISBN 3-550-07473-5.

Literatur[änneren | Quelltext änneren]

  • Paul Barz: Titelverteidigung. Hörspiel. WDR Köln 2005.
  • Dorothea Friedrich: Max Schmeling und Anny Ondra. Ullstein, Berlin 2001, ISBN 3-89834-030-9.
  • Volker Kluge: Max Schmeling. Aufbau, Berlin 2004, ISBN 3-351-02570-X.
  • Martin Krauß: Schmeling. Die Karriere eines Jahrhundertdeutschen. Die Werkstatt, Göttingen 2005, ISBN 3-89533-472-3.
  • David Margolick: Beyond Glory. Joe Louis Vs. Max Schmeling, and a World on the Brink. Knopf, New York 2005, ISBN 978-0-375-41192-2.
  • David Pfeifer: Max Schmeling – Berufsboxer, Propagandafigur. Unternehmer. Die Geschichte eines deutschen Idols. Campus, Frankfurt am Main, ISBN 3-593-37546-X.
  • Hans Joachim Teichler: Max Schmeling – der Jahrhundertsportler im Dritten Reich. In: SportZeit. Sport in Geschichte, Kultur und Gesellschaft. 1, 1, 2001, S. 7–33.
  • Tobias Drews: Max Schmeling. Engelhorn, Stuttgart 1996, ISBN 3-87203-236-4.
  • Johannes Sigleur: Männer im Ring. Franckh, Stuttgart 1944, S. 76ff.
  • Arno Hellmis: Max Schmeling: die Geschichte eines Kämpfers. Ullstein, Berlin 1937.
  • Carl Otto Hamann: Ein Leben auf eigene Faust, Berger, Köln 1949.
  • Mathias Forster: Max Schmeling: Sieger im Ring – Sieger im Leben. Delphin, München, Zürich 1986, ISBN 3-7735-5283-1.
  • Oskar Beck: Schmelings verlängerter Arm. Als das deutsche Box-Idol vor 75 Jahren Joe Louis besiegte, agierte sein jüdischer Manager im Hintergrund.Berliner Morgenpost. Sonnabend, 18. Juni 2011.

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: Max Schmeling – Biller, Videoen oder Audiodateien