NGC 134

Vu Wikipedia
NGC 134
ESO: Foto opgeholl mam Very Large Telescope
Stärebild Sculptor (Scl)
Positioun fir d'Equinoxe J2000.0
Rektaszensioun 0h 30m 21,5s
Deklinatioun - 33° 14' 49"
Ausgesinn
Hubble-Sequenz SAB(s)bc HII
Visuell Magnitude +10,4 mag
Visuell Magnitude
(B-Band)
+11,2 mag
Wénkelduerchmiesser 8,3' × 1,9'
Flächenhellegkeet mag/arcmin² +13,2
Physikalesch Donnéeën
Distanz (Lj) zirka 70 Mio.
zirka 21 Mio. PC
Routverrécklung (5274 ± 33)  10-6
Radialvitess (1577 ± 10)
Geschicht
Entdecker James Dunlop
Entdeckungsdatum 7. Juli 1826
Katalog- an Entdeckerbezeechnungen
AM 0027-333
GC 67
h 2327
HIPASS J0030-33
IRAS 00278-3331
MCG -06-02-012
NGC 134
PGC 1851
ESO 350-23
Dun 599
SGC 002754-3331.3
2MASX J00302189-3314432

Den NGC 134 ass eng Balkespiralgalaxis vum Hubble-Typ SBc am Stärebild Sculptor. Den NGC 134 huet eng visuell Magnitude vun 10,4 mag an eng Wénkelausdehnung vun 8,3' × 1,9'.

D'Galaxis gouf de 7. Juli 1826 vum schottesch-australeschen Astronom James Dunlop entdeckt.

2MASS-Foto

Kuckt och[änneren | Quelltext änneren]

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: NGC 134 – Biller, Videoen oder Audiodateien