Stadius (Moundkrater)

Vu Wikipedia
Stadius (Moundkrater)
De Sinus Ästuum mat dem Krater Eratosthenes, lénks drënner de Geeschterkrater Stadius. Um lénkse Bildrand daucht de Rankbierg Kopernikus am sträifende Sonneliicht op.
De Sinus Ästuum mat dem Krater Eratosthenes, lénks drënner de Geeschterkrater Stadius. Um lénkse Bildrand daucht de Rankbierg Kopernikus am sträifende Sonneliicht op.
Eegenschafte
Breet 10.46° N
Längt -13.79° W
Duerchmiesser 68.48 km
Déift [1]
Selenographesch Längt 12° bei Sonnenopgank
1935 Genannt nom Johannes Stadius (1527-1579)

De Stadius ass e 64 km groussen, staark erodéierte Moundkrater um Westrand vum Sinus Aestuum, no bei der Mëtt vun der äerdzougedréiter Äerdmoundsäit. Den exakt kreesfërmege Kraterrampli gouf bei der Mareformung mat basalteschem Lava iwwerschwemmt, soudatt nëmmen nach en halleffäerdege Rank vun e puer 100 Meter Héicht steet ("Geeschterkrater").

An der Noperschaft läit nërdlech de Grousskrater Eratosthenes a westlech de jonke Rankbierg Copernicus, deem säin Aschlagkierper e puer kettefërmeg opgereite Sekundärkrater nërdlech vum Stadius verursaacht hat.

Niewekrateren[änneren | Quelltext änneren]

Stadius Breetegrad Längtegrad Duerchmiesser
A 9.5° N 18.9° W 3 km
B 7.5° N 22.4° W 7 km
C 7.1° N 15.4° W 6 km
D 12.2° N 24.7° W 5 km
E 6.4° N 22.7° W 4 km
F 5.9° N 22.2° W 4 km
G 5.9° N 21.5° W 4 km
H 6.9° N 18.3° W 5 km
J 10.1° N 23.9° W 6 km
L 13.5° N 17.0° W 4 km
N 6.9° N 23.3° W 7 km
P 10.1° N 16.0° W 5 km
R 8.1° N 16.8° W 3 km

Literatur[änneren | Quelltext änneren]

  • Antonin Rükl: Mond, Mars, Venus. Taschenatlas der erdnächsten Himmelskörper. Artaria-Verlag, Prag 1977, S. 138f

Kuckt och[Quelltext änneren]

Portal Astronomie

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Referenzen[Quelltext änneren]

  1. John E. Westfall: Atlas of the Lunar Terminator. Cambridge Univ. Press, Cambridge 2000