Gabriel Fauré

Vu Wikipedia
Gabriel Fauré
Gebuertsnumm Gabriel Urbain Fauré
Gebuer 12. Mee 1845
Pamiers
Gestuerwen 4. November 1924
Paräis
Doudesursaach Longenentzündung
Nationalitéit Frankräich
Aktivitéit Universitéitsprofesser, Komponist, Organist, Musikolog, Musekspedagog, Enseignant, Pianist, Kapellmeeschter
Member vun Académie des beaux-arts
Famill
Liewenspartner(in) Emma Bardac, Marguerite Hasselmans
Papp Toussaint Fauré
Kanner Philippe Fauré-Frémiet
De Gabriel Fauré (1905).

De Gabriel Urbain Fauré, gebuer den 12. Mee 1845 zu Pamiers am Departement Ariège, a gestuerwen de 4. November 1924 zu Paräis, war e franséischen Organist, Museksenseignant, Direigent a Komponist vu virun allem Vokal-, Pianos- a Kammermusek.

Hie gëtt zu de wichtegste Komponiste vu senger Generatioun gezielt, a säi musikalesche Stil huet vill Komponisten aus dem 20. Joerhonnert beaflosst. Zu senge bekanntste Wierker zielen Pavane, Requiem, Nocturnes fir Piano, an d'Lidder Après un rêve a Clair de lune.

Säi Stil mécht de Lien tëscht der romantescher Musek an der Modernismus vun der éischter Hallschecht vum 20. Joerhonnert.

Wierker[änneren | Quelltext änneren]

Vokalmusek[änneren | Quelltext änneren]

  • Mélodies de Venise (Verlaine, 1891)
  • La Bonne Chanson (Verlaine, 1892–1894)
  • La Chanson d'Ève (Ch. van Lerberghe, 1906–1910)
  • L'Horizon Chimérique (J. de la Ville de Mirmont, 1921)
  • Le Jardin Clos (Ch. van Lerberghe, 1914)
  • Mirages (A. de Brimont, 1919)

Musektheater[änneren | Quelltext änneren]

  • Prométhée, drame lyrique en 3 actes (1900)
  • Pénélope, drame (poème) lyrique en 3 actes (1907–1912)

Bünemusek[änneren | Quelltext änneren]

  • Caligula (1888)
  • Shylock (1889)
  • Suite pour Pelléas et Mélisande (1898)
  • Masques et Bergamasques (1919)

Geeschtlech Musek[änneren | Quelltext änneren]

  • Cantique de Jean Racine (1863–1864)
  • Cantiques pour chœur, 4 voix et orgue (1864, version avec orchestre 1875)
  • Messe des pêcheurs de Villerville (1881, zesumme mam André Messager)
  • Requiem pour soprano, baryton, chœurs et orchestre, Op. 48 (1888, version pour grand orchestre 1899)
  • Messe basse pour voix de femmes (soli et chœur) avec accompagnement d'orgue ou harmonium (1907)

fir Piano[änneren | Quelltext änneren]

  • 13 Nocturnes (1875–1921)
  • 13 Barcarolles (1880–1921)
  • 6 Impromptus (1881–1910)
  • 4 Valses-Caprices (1882–1894)
  • Dolly Suite, op. 56 (1893–96)
  • Thème et Variations, op. 73 (1895)
  • 8 Pièces brèves, op. 84 (1899–1902)
  • 9 Préludes, op. 103 (1909–1910)
  • Fantaisie pour piano et orchestre (1918)
  • Ballade pour piano et orchestre (1881)

Kammermusek[änneren | Quelltext änneren]

  • Sonat fir Gei a Piano Nr. 1 Si majeur op. 13 (1875)
  • Pianosquartett Nr. 1 Do mineur op. 15 (1879)
  • Elegie fir Violoncello a Piano op. 24
  • Pianosquartett Nr. 2 Sol mineer op. 45 (1886)
  • Pianosquartett Nr. 1 Re mineur op. 89 (1905)
  • Sonat fir Gei a Piano Nr. 2 Mi mineur op. 108 (1917)
  • Sonat fir Violoncello a Piano Nr. 1 Re mineur op. 109 (1917)
  • Pianoszquintett Nr. 2 Do mineur op. 115 (1921)
  • Sonat fir Violoncello a Piano Nr. 2 Sol mineur op. 117 (1921)
  • Trio fir Piano, Gei a Violoncello Re mineur op. 120 (1922–1923)
  • Streäichquartett Mi mineur op. 121 (1924)
  • Fantasie fir Flütt a Piano op. 79, P. Taffanel gewidmet

Literatur[änneren | Quelltext änneren]

  • Peter Jost (Hrsg.): Gabriel Fauré. Werk und Rezeption. Mit Werksverzeichnis und Bibliographie. Kassel/Basel/London/New York/Prag 1996. ISBN 3-7618-1271-X
  • Philippe Fauré-Fremiet: Gabriel Fauré. Albin Michel, Paris 1957.
  • Vladimir Jankélévitch: Gabriel Fauré et l'inexprimable. Paris 1974.
  • Marie-Claire Beltrando-Patier: Les Mélodies de G. Fauré. Thèse de doctorat, Université de Strasbourg II. Strasbourg 1978.
  • Michel Faure: Musique et société du Second Empire aux années vingt autour de Saint-Saëns, Fauré, Debussy et Ravel. Paris 1985.
  • Jean-Michel Nectoux: Gabriel Fauré „Les Voix du clair-obscur“. Paris 1990, 2008. ISBN 2-213-63547-1
  • Jessica Duchen: Gabriel Fauré. Phaidon Press, London 2000. ISBN 0-7148-3932-9
  • Graham Johnson: Gabriel Fauré, the songs and their poets. Farnham 2009. ISBN 0-7546-5960-7

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: Gabriel Fauré – Biller, Videoen oder Audiodateien