Hallefmetall

Dëse Chimiesartikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran.

Periodesystem vun den Elementer
(Zouweisung no der heefegster Modifikatioun bei Raumtemperatur an Normaldrock)

H

He

Li

Be

B

C^◆

N

O

F

Ne

Na

Mg

Al

Si

P^■

S

Cl

Ar

K

Ca

Sc

Ti

V

Cr

Mn

Fe

Co

Ni

Cu

Zn

Ga

Ge

As

Se^●

Br

Kr

Rb

Sr

Y

Zr

Nb

Mo

Tc

Ru

Rh

Pd

Ag

Cd

I

Xe

Cs

Ba

*

Hf

Ta

W

Re

Os

Ir

Pt

Au

Hg

Rn

Fr

Ra

**

Rf

Db

Sg

Bh

Hs

Mt

Ds

Rg

Cn

Nh

Fl

Mc

Lv

Ts

Og

*

La

Ce

Pr

Nd

Pm

Sm

Eu

Gd

Tb

Dy

Ho

Er

Tm

Yb

Lu

**

Ac

Th

Pa

U

Np

Pu

Am

Cm

Bk

Cf

Es

Fm

Md

No

Lr

Hallefleeder
^◆ Graphit, ^■ schwaarze Phosphor
^● groe Selen

Hallefmetaller

Metaller

Hallefmetaller si cheemesch Elementer, déi am Periodesystem vun den Elementer tëscht de Metaller an den Netmetaller leien. Op Grond vun hirer elektrescher Leetfäegkeet an hirem Ausgesi kënne se weder als Metaller nach als Netmetaller klasséiert ginn. All Hallefmetaller si Feststoffer ënner normale Bedéngungen.

Hallefmetaller goufe fréier och Metalloide genannt, obwuel dësen Term och fir Netmetaller benotzt gouf^[1].

Definitioun

Vereelzt Definitioun

Déi follgend 9 Elementer goufen als Hallefmetaller ugesin:

Bor (B): typescht Hallefmetall
Silizium (Si): typescht Hallefmetall
Germanium (Ge): éischter e Metall
Arsen (As): typescht Hallefmetall
Antimon (Sb): éischter e Metall
Bismut (Bi): éischter e Metall
Selen (Se): éischter en Netmetall
Tellur (Te): typescht Hallefmetall
Polonium (Po): e Metall

Aktuell Definitioun

Enger neier Definitioun vun den Hallefmetaller no, bezitt ee sech éischter op d'Bandstruktur vun de Feststoffer, wéi just op hir physikalesch a cheemesch Eegenschaften. Hallefmetaller sinn deemno kristallin Feststoffer mat enger Bandlück, déi e Wäert vun Null oder e Wäert am Beräich vun der thermescher Energie $k_{\mathrm {B} }T$ huet, woubäi $k_{\mathrm {B} }$ d'Boltzmann-Konstant ass an $T$ déi absolut Temperatur. Typesch Vertrieder aus dem elementare Beräich sinn d'Kuelestoff-Modifikatioun Graphit an de groen Zënn (α-Sn).

Eng genee Klassifikatioun ass awer ganz schwéier, well déi verschidde Kristallmodifikatioune meeschtens ënnerschiddlech Eegenschaften hunn. Sou ass de wäissen Zënn (β-Sn) e Metall, wärend de groen Zënn (α-Sn) e Hallefleeder ass, obwuel deen och als Hallefmetall bezeechent ka ginn. D'Klassifikatioun soll deemno op der heefegster Modifikatioun bei Raumtemperatur an op dem Atmosphärendrock baséieren.

Physikalesch Eegenschaften

D'Wäerter bezéie sech op déi heefegst Modifikatioun bei Raumtemperatur an op den Atmosphärendrock
Element	Bor (B)	Kuelestoff (C)	Silicium (Si)	Phosphor (P)	Germanium (Ge)	Arsen (As)	Selen (Se)	Antimon (Sb)	Tellur (Te)	Astat (At)
Schmëlzpunkt (°C) (1013 hPa)^[2]	2076	3642	1410	44,2	938,3	613	221	630,63	449,51	575
Kachpunkt (°C) (1013 hPa)^[2]	3930	3642	3260	280	2830	613	685	1635	990	610
Dicht (g/cm³) (20 °C, 1013 hPa)^[2]	2,460	2,26	2,336	1,83	5,323	5,73	4,819	6,697	6,24
Mohs-Häert	9,3	0,5	6,5		6,0	3,5	2,0	3,0	2,25
Elektresch Leetfäegkeet (S/m)	1,0 · 10⁻⁴	3 · 10⁶	2,52 · 10⁻⁴	1,0 · 10⁻⁹	1,45–2,2	3,03 · 10⁶	1,0 · 10⁻¹⁰	2,5 · 10⁶	1 · 10⁴
Wärmeleitfähigkeit (W/(m·K))	27		150	0,236	60	50	0,52	24	3	2
Dissoziatiounsenergie (kJ/mol)				314,8		302,7	308	262,5	225
Bandlück (eV)			1,12		0,67		1,74
Uerdnungszuel	5	6	14	15	32	33	34	51	52	85
Atommass (u)	10,81	12,011	28,085	30,974	72,630	74,922	78,971	121,760	127,60
Elektronegativitéit	2,04	2,55	1,90	2,19	2,01	2,18	2,55	2,05	2,1	2,2
Modifikatiounen^△		Graphit Diamant		wäiss schwaarz rout mof		gro giel schwaarz	gro schwaarz rout	gro schwaarz
Kristallsystem^◇	P3̅	Graphit: h Diamant: A4	A4	cl	A4	P3̅	h	P3̅	h	cF

^△ Déi heefegst Modifikatioun ass fett gedréckt.
^◇ cl: kubesch raumzentréiert, cF: kubesch flächenzentréiert, h: hexagonal, A4: Diamantestruktur, P3̅: rhomboedresch

Um Spaweck

Commons: Hallefmetall – Biller, Videoen oder Audiodateien

Referenzen

↑ (de) Wilhelm Steffen, Lehrbuch der anorganischen reinen und technischen Chemie (experimental-Chemie).: Die Metalloide. Maier (1889). Gekuckt den 28.09.2025.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 P. Häussinger, R. Glatthaar, W. Rhode, H. Kick, C. Benkmann, J. Weber, H.-J. Wunschel, V. Stenke, E. Leicht, H. Stenger: Noble Gases. In: Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Wiley-VCH, Weinheim 2006.

[1] (de) Wilhelm Steffen, Lehrbuch der anorganischen reinen und technischen Chemie (experimental-Chemie).: Die Metalloide. Maier (1889). Gekuckt den 28.09.2025.

[ullmann-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 P. Häussinger, R. Glatthaar, W. Rhode, H. Kick, C. Benkmann, J. Weber, H.-J. Wunschel, V. Stenke, E. Leicht, H. Stenger: Noble Gases. In: Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Wiley-VCH, Weinheim 2006.

[1]

[2]