NGC 1291

Vu Wikipedia
Date vum NGC 1291
Stärebild Eridanus (Eri)
Positioun (Equinoxe: J2000.0)
Rektaszensioun 03h 17m 18,6s
Deklinatioun -41° 06' 29"
Ausgesinn
Morphologeschen Typ (R_1)SB(l)0/a
Visuell Magnitude +8,5 m
B-Band +9,4 m
Wénkelduerchmiesser 9,8' × 8,1'
Flächenhellegkeet 13,4 mag/arcmin2
Physikalesch Daten
Gehéiert zu der
Distanz 33 × 106 Lj
Routverrécklung +0,02799 ± 0,000006
Heliozentresch radial relativ Vitess +839 ± 2 km/s
Geschicht
Entdeckung James Dunlop
Entdeckungsdatum 1826
Katalogbezeechnungen
NGC 1269 an 1291, PGC 12209, MCG -7-7-8, h 2521, GC 685, IRAS 03154-4117, ESO 301-2, AM 0315-411, Dun 487

Den NGC 1291 ass eng Balkespiralgalaxis (SBa) am Stärebild Eridanus. Den NGC 1291 huet eng Ausdeenung vun 9,7' × 8,4' an huet eng visuell Magnitude vu +9,40 mag. Si ass domat déi hellst Galaxis am Stärebild Eridanus.

D'Galaxis gouf am Joer 1826 vum James Dunlop entdeckt an als Dun 487 katalogiséiert. 1836 huet den John Herschel den Objet nach eng Kéier beschriwwen. Wéi schliisslech de Johan Ludvig Emil Dreyer den New General Catalogue opgestallt huet, huet hien déi duebel Observatioun net erkannt an huet d'Nummeren NGC 1291 fir dem Dunlop seng Entdeckung an NGC 1269 fir dem Herschel säin Niwwel verginn.

Kuckt och[änneren | Quelltext änneren]

Portal Astronomie

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: NGC 1291 – Biller, Videoen oder Audiodateien