NGC 109
(Virugeleet vu(n) UGC 251)
 | |
| Stärebild | Andromeda (And) |
|---|---|
| Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
| Rektaszensioun | 00h 26m 14,73s |
| Deklinatioun | + 21° 48' 25,1"[1] |
| Ausgesinn | |
| Hubble-Sequenz | SB(r)a |
| Visuell Magnitude | 14,1[2] mag |
| Visuell Magnitude (B-Band) | 15,0[2] mag |
| Wénkelduerchmiesser | 1,096 × 0,891[1] |
| Flächenhellegkeet mag/arcmin² | 14,1[2] |
| Physikalesch Donnéeën | |
| Routverrécklung | (18393 ± 190) ∙ 10-6 |
| Radialvitess | (5463 ± 57)[1] |
| Geschicht | |
| Entdecker | H. L. d'Arrest |
| Entdeckungsdatum | 8. Oktober 1861 |
| Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
| GC | 54 |
| MCG | +4-2-20 |
| NGC | 109 |
| NPM1G | +21.0018 |
| PGC | 1633 |
| UGC | 251 |
| ZWG | 479.31 |
Den NGC 109 ass eng Balkespiralgalaxie am Stärebild Andromeda.
Si gouf den 8. Oktober 1861 vum däitsch-däneschen Astronom Heinrich Ludwig d'Arrest entdeckt.
