Rheita (Moundkrater)

Vu Wikipedia
Moundkrater Rheita
De Moundkrater Rheita (uewe riets) an Ëmgéigend (LROC-WAC)
Eegenschaften
Breet - 37,1° S
Längt 47,14° O
Duerchmiesser 70,81 km
Déift 2730 m[1]
Selenographesch Längt 314° bei Sonnenopgank
Genannt nom A.M. Schyrleus de Rheita
(um 1597–1660)
Genannt am Joer 1935
Fotomosaik vum Krater Rheita (LROC)

Den Rheita ass en Aschlagkrater am Süde vun der viischter Moundsäit, westlech vum Krater Furnerius an nordëstlech vum Krater Metius. Südwestlech vum Rheita leeft den nom Krater genannten, iwwer 200 km laange Mounddall Vallis Rheita an nordwestlecher respektiv südëstlecher Richtung. De Krater ass zimmlech erodéiert an am Krater steet en Zentralbierg.

Lëscht vun den Niewekrateren
Buschtaf/Numm Positioun Duerchmiesser Link
A 38,08° S, 50,03° O7 11 km [1]
B 39,13° S, 52,7° O7 19 km [2]
C 35,19° S, 44,22° O7 9 km [3]
D 39,07° S, 50,07° O7 6 km [4]
E 34,24° S, 48,92° O7 68 km [5]
F 35,41° S, 48,38° O7 13 km [6]
G 40,63° S, 54,28° O7 14 km [7]
H 39,83° S, 51,63° O7 7 km [8]
L 37,71° S, 52,97° O7 11 km [9]
M 35,39° S, 50,05° O7 26 km [10]
N 35,09° S, 49,39° O7 7 km [11]

De Krater gouf 1935 vun der I.A.U. nom däitsche Paschtouer an Astronom Anton Maria Schyrleus de Rheita genannt.

Kuckt och[Quelltext änneren]

Portal Astronomie

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Referenzen[Quelltext änneren]

  1. John E. Westfall: Atlas of the Lunar Terminator. Cambridge University Press, Cambridge u. a. 2000, ISBN 0-521-59002-7.