Amnesty Mediepräis
Den Amnesty Mediepräis ass eng Auszeechnung déi zanter 2016 all Joer vun Amnesty International Luxembourg vergi gëtt. Mat der Auszeechnung wëll d'Organisatioun de Bäitrag vun de Lëtzebuerger Medien zu der ëffentlecher Debatt iwwer Mënscherechtsfroen unerkennen an d'Fachleit encouragéieren, Ongerechtegkeete weiderhin ze verurteelen.
De Laureat vum Mediepräis gëtt duerch e Concours bestëmmt. Iwwerdeems bei den dräi éischten Editioune just Aarbechten an d'Auswiel koumen, déi vum Auteur selwer agereecht gi waren, ass et zanter 2019 och fir de Grand public méiglech, Propositiounen ze maachen.
Laureaten
[änneren | Quelltext änneren]| Joer | Präis | Laureat | Aarbecht |
|---|---|---|---|
| 2016 | Fréderic Braun | ||
| 2017[1] | 1. Präis | Laurence Bervard | Artikel Flüchtlinge in Luxemburg: Was klappt, was nicht? |
| 2. Präis | Chrëscht Beneké | Artikel Intersexualität. Das dritte Geschlecht | |
| 3. Präis | Jessica Oé | Text Das Ungleichgewicht | |
| 2018[2] | 1. Präis | Armand Back | Artikel Hoffentlich rettet uns Europa |
| 2. Präis | Maryse Lanners | Video-Reportage Grande Synthe bei Dunkerque. Police léist Camp mat iwwer 1.500 kurdesche Flüchtlingen op | |
| 3. Präis | Charlotte Wirth | Online-Artikel Völkermord in Ruanda. Der Fußball war seine Rettung | |
| Mention spéciale | Frédérique Buck | Documentaire Grand H(umanité) | |
| 2019[3] | Sibila Lind a | Artikel A vida de Claude (pt)(D'Liewe vum Claude) |
Jury
[änneren | Quelltext änneren]2016
[änneren | Quelltext änneren]...
2017
[änneren | Quelltext änneren]Fréderic Braun (Gewënner vum Amnesty Medienpräis 2016), Marianne Felici (Aktivistin vun Amnesty International), Mike Koedinger (Grënner vu Maison Moderne), Jean-Paul Lehners (Professer), Enrica Pianaro (Soziolog), François Ramaekers (Aktivist vun Amnesty International).
2018
[änneren | Quelltext änneren]...
2019
[änneren | Quelltext änneren]Armand Back (Gewënner vum Amnesty Medienpräis 2018), Ines Kurschat (Presidentin vum Conseil de la presse), Michèle Mergen (Enseignante a Member vum Réseau d'éducation aux droits humains), Alioune Toure (Vice-President vun der Commission Consultative des Droits de l'Homme), Raymond Weber (Verwaltungsrotsmember vum Cercle de Coopération).
Kuckt och
[änneren | Quelltext änneren]Den Amnesty Mediepräis entsprécht dem däitsche Marler Medienpreis Menschenrechte dee vun Amnesty International Däitschland vergi gëtt.
Um Spaweck
[änneren | Quelltext änneren]- Flüchtlinge in Luxemburg: Was klappt, was nicht? op wort.lu an als PDF aus dem Luxemburger Wort vum 17. Februar 2017 (gekuckt den 9. Dezember 2019)
- Das Ungleichgewicht am Tageblatt vum 20. Mee 2017, (gekuckt op pressreader.com den 9. Dezember 2019)
- Hoffentlich rettet uns Europa am Tageblatt vum 20. Juni 2016, (gekuckt op pressreader.com den 9. Dezember 2019)
- Police léist Camp mat iwwer 1.500 kurdesche Flüchtlingen op op rtl.lu den 23. Oktober 2018 (gekuckt den 9. Dezember 2019)
- Völkermord in Ruanda. Der Fußball war seine Rettung op reporter.lu den 13. Abrëll 2018 (gekuckt den 9. Dezember 2019)
- Informatioun iwwer den Documentaire Grand H(umanité) op grandh.net (gekuckt den 9. Dezember 2019)
- A vida de Claude aus dem Contacto, an Iwwersetzung op Franséisch op wort.lu (gekuckt den 9. Dezember 2019)
Referenzen an Notten
[Quelltext änneren]- ↑ Luxembourg. Retour sur des semaines de mobilisation en faveur des droits humains: il n'est pas trop tard pour agir op amnesty.lu de 15. Dezember 2017 (gekuckt den 9. Dezember 2019)
- ↑ Armand Back gewinnt den Amnesty-Medienpräis 2018 op amnesty.lu de 5. Dezember 2018 (gekuckt den 9. Dezember 2019)
- ↑ Amnesty-Medienpräis für "Contacto"-Journalistin op wort.lu den 9. Dezember 2019 (gekuckt den 9. Dezember 2019)