Laténgesch Grammaire
D'laténgesch Grammaire huet e puer Elementer aus dem Indogermaneschen iwwerholl, wéi zum Beispill d'Deklinatioun. D'Wierder ginn a sechs Fäll deklinéiert, déi d'Funktioun vum Wuert am Saz definéieren. De System vun de Verben huet sech dogéint ganz ëmgeännert. E baséiert sech net méi op Aspekter, wéi am Aalgriicheschen, mä op Zäitverhältnesser.
Nomen
[änneren | Quelltext änneren]D'laténgescht Nomen huet dräi Geschlechter (genera) (männlech m. fir masculinum), weiblech (f. fir femininum) a sächlech (n. fir neutrum) an zwou Zuelen (numeri) (Eenzuel a Méizuel) a sechs Fäll (casus).
D'Nome verdeele sech op fënnef Deklinatiounen, dat heescht Formen, wéi en Nomen déklinéiert gëtt an de sechs Fäll:
- Éischt Deklinatioun: Nomen op -a, Geenitiv op -ae
- Zweet Deklinatioun: Nomen op -us, -er an -um, Geenitiv op -i
- Drëtt Deklinatioun: Nomen mat Konsonant am Auslaut oder 'i' am Wuertstamm, Geenitiv op -is
- Véiert Deklinatioun: Nomen op -us, Geenitiv op -ūs
- Fënneft Deklinatioun: Nomen op -es, Geenitiv op -ei
D'Nome ginn ëmmer follgendermoossen zitéiert: Nominativ Eenzuel, Geenitiv Eenzuel, Genus
Beispill: lux, lucis f. (Liicht)
Éischt Deklinatioun (a-Deklinatioun)
[änneren | Quelltext änneren]rosa, ae f. (Rous)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | rosa | rosae |
Vokativ | rosa | rosae |
Akkusativ | rosam | rosās |
Geenitiv | rosae | rosārum |
Dativ | rosae | rosīs |
Ablativ | rosā | rosīs |
Donieft gëtt et nach e puer al Formen, déi awer nëmme nach a festen Expressiounen existéieren.
- pater familias (Papp vun der Famill, vum Haus)
- mater familias (Mamm vun der Famill, vum Haus)
- dis et deabus (Dativ Méizuel) (de Gëtter an de Gëttinnen)
- filiis et filiabus (Dativ Méizuel) (de Jongen en den Duechteren)
De Lokativ huet déi selwecht Endung, wéi de Genetiv Eenzuel Romae (zu Roum).
Zweet Deklinatioun (o-Deklinatioun)
[änneren | Quelltext änneren]- Nomen op -us/-i
dominus, i m. (Här)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | dominus | domini |
Vokativ | domine | domini |
Akkusativ | dominum | dominos |
Geenitiv | domini | dominorum |
Dativ | domino | dominis |
Ablativ | domino | dominis |
- Nomen op -er: Dës Nome behalen den -e- vun der Endung oder verléieren en.
puer, i m. (Jong)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | puer | pueri |
Vokativ | puer | pueri |
Akkusativ | puerum | pueros |
Geenitiv | pueri | puerorum |
Dativ | puero | pueris |
Ablativ | puero | pueris |
ager, agri m. (Feld)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | ager | agri |
Vokativ | ager | agri |
Akkusativ | agrum | agros |
Geenitiv | agri | agrorum |
Dativ | agro | agris |
Ablativ | agro | agris |
- Nomen op -um
donum, i n. (Kado)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | donum | dona |
Vokativ | donum | dona |
Akkusativ | donum | dona |
Geenitiv | doni | donorum |
Dativ | dono | donis |
Ablativ | dono | donis |
Drëtt Deklinatioun
[änneren | Quelltext änneren]Typ 1: ongläichsilbeg Nomen
- männlech a weiblech Nomen:
consul, is m. (Konsul)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | consul | consules |
Vokativ | consul | consules |
Akkusativ | consulem | consules |
Geenitiv | consulis | consulum |
Dativ | consuli | consulibus |
Ablativ | consule | consulibus |
Follgend gläichsilbeg Nome ginn och nom Modell consul deklinéiert:
mater, matris f. (Mamm), pater, patris m. (Papp), frater, fratris m. (Brudder), senex, senis m. (ale Mann), juvenis, juvenis m. (jonge Mann), canis, canis m. (Hond).
- sächlech Nomen
corpus, corporis n. (Kierper)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | corpus | corpora |
Vokativ | corpus | corpora |
Akkusativ | corpus | corpora |
Geenitiv | corporis | corporum |
Dativ | corpori | corporibus |
Ablativ | corpore | corporibus |
Typ 2: Fir gläichsilbeg männlech a weiblech Nomen op -is, -es an -er an deene mat duebelem Konsonant am Geenitiv Eenzuel ("Duebelkonsonantesch") urbs, urbis f. (Stad)
- männlech a weiblech nomen
navis, is f. (Boot)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | navis | naves |
Vokativ | navis | naves |
Akkusativ | navem | naves |
Geenitiv | navis | navium |
Dativ | navi | navibus |
Ablativ | nave | navibus |
- sächlech Nomen op -ar, -e an -al
animal,is n. (Déier)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | animal | animalia |
Vokativ | animal | animalia |
Akkusativ | animal | animalia |
Geenitiv | animalis | animalium |
Dativ | animali | animalibus |
Ablativ | animali | animalibus |
Véiert Deklinatioun
[änneren | Quelltext änneren]- Nomen op -us/ūs
manus, ūs f. (Hand)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | manus | manūs |
Vokativ | manus | manūs |
Akkusativ | manum | manūs |
Geenitiv | manūs | manuum |
Dativ | manuī | manibus |
Ablativ | manū | manibus |
- sächlech Nomen op -u/ūs (n.)
genu, ūs n. (Knéi)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | genu | genua |
Vokativ | genu | genua |
Akkusativ | genu | genua |
Geenitiv | genūs | genuum |
Dativ | genuī | genibus |
Ablativ | genū | genibus |
Fënneft Deklinatioun
[änneren | Quelltext änneren]res, ei f. (Saach)
Fall | Eenzuel | Méizuel |
Nominativ | res | res |
Vokativ | res | res |
Akkusativ | rem | res |
Geenitiv | rei | rerum |
Dativ | rei | rebus |
Ablativ | re | rebus |
Genus vun den Nomen
[änneren | Quelltext änneren]De Genus vun den Nome gëtt engersäits duerch dat natierlecht Geschlecht vun deem bezeechente Wiese bestëmmt (dës Reegel huet de Virtrëtt) an anerersäits duerch d'Deklinatioun zu där et gehéiert (et gëtt och eng Rei Ausnamen):
- Weiblech Persoune si weiblech, männlech Persoune si männlech.
- Beem si weiblech, Flëss si männlech.
- D'Nomen op -a vun der 1. Deklinatioun si weiblech z. B. ara, ae f. (Altor), ausser déi déi männlech Persoune bezeechenen, z. B. nauta, ae m. (Matrous).
- D'Nomen op -us an -er vun der 2. Deklinatioun si männlech z. B. hortus, i m. (Gaart), magister, magistri m. (Schoulmeeschter).
- D'Nomen op -um vun der 2. Deklinatioun si sächlech z. B. bellum, i n. (Krich).
- D'Nome vun der 3. Deklinatioun si, jee no der Endung vum Nominativ oder Genetiv Eenzuel:
- männlech: just Typ 1 op -os/oris an -or/oris ausser soror, oris f. (Schwëster), uxor, oris f. (bestuete Fra) an arbor, oris f. (Bam)
- weiblech:
- Typ 1: -as/atis, -es/etis, -us/utis, -us/udis, -o/onis, -o/inis, -x/c/gis, Konsonant+s, ausser ordo, inis m. (Rei, Uerdnung), sermo, onis m. (Gespréich), grex, gregis m. (Häerd)
- all vum Typ 2 ausser mons, montis m. (Bierg), pons, pontis m. (Breck), fons, ontis m. (Quell), imber, imbris m. (Reen), piscis, is m. (Fësch), finis, is m. (Enn), orbis, is M. (Äerdkrees), collis, is m. (Hiwwel), mensis, is m. (Mount), ignis, is m. (Feier), fascis, is m. (Fäsch, Bëndel)
- sächlech:
- Typ 1: -us/oris, -us/eris, -en/inis a caput, itis n. (Kapp), cor, cordis n. (Häerz), os, oris n. (Mond)
- Typ2: -ar/aris, -al/alis an -e/is
Adjektiver
[änneren | Quelltext änneren]Éischt Grupp
[änneren | Quelltext änneren]D'Ajektiver vun der éischter Grupp ginn nom Modell dominus, rosa an donum deklinéiert. Am Nominativ Eenzuel hu si d'Endungen -us/a/um, -er/ra/rum oder -er/era/erum.
bonus, a, um (gut)
Eenzuel | Méizuel | |||||
Fall | Männlech | Sächlech | Weiblech | Männlech | Sächlech | Weiblech |
Nominativ | bonus | bona | bonum | boni | bonae | bona |
Vokativ | bone | bona | bonum | boni | bonae | bona |
Akkusativ | bonum | bonam | bonum | bonos | bonas | bona |
Genitiv | boni | bonae | boni | bonorum | bonarum | bonorum |
Dativ | bono | bonae | bono | bonis | bonis | bonis |
Ablativ | bono | bonā | bono | bonis | bonis | bonis |
pulcher, ra, rum (schéin)
Eenzuel | Méizuel | |||||
Fall | Männlech | Sächlech | Weiblech | Männlech | Sächlech | Weiblech |
Nominativ | pulcher | pulchra | pulchrum | pulchri | pulchrae | pulchra |
Vokativ | pulcher | pulchra | pulchrum | pulchri | pulchrae | pulchra |
Akkusativ | pulchrum | pulchram | pulchrum | pulchros | pulchras | pulchra |
Genitiv | pulchri | pulchrae | pulchri | pulchrorum | pulchrarum | pulchrorum |
Dativ | pulchro | pulchrae | pulchro | pulchris | pulchris | pulchris |
Ablativ | pulchro | pulchrā | pulchro | pulchris | pulchris | pulchris |
mortifer, era, erum (wat den Doud bréngt)
Eenzuel | Méizuel | |||||
Fall | Männlech | Sächlech | Weiblech | Männlech | Sächlech | Weiblech |
Nominativ | mortifer | mortifera | mortiferum | mortiferi | mortiferae | mortifera |
Vokativ | mortifer | mortifera | mortiferum | mortiferi | mortiferae | mortifera |
Akkusativ | mortiferum | mortiferam | mortiferum | mortiferos | mortiferas | mortifera |
Genitiv | mortiferi | mortiferae | mortiferi | mortiferorum | mortiferarum | mortiferorum |
Dativ | mortifero | mortiferae | mortifero | mortiferis | mortiferis | mortiferis |
Ablativ | mortifero | mortiferā | mortifero | mortiferis | mortiferis | mortiferis |
Zweet Grupp
[änneren | Quelltext änneren]D'Adjektiver vun der zweeter Grupp ginn nom Modell vun der drëtter Deklinatioun deklinéiert.
fortis, e (kéng)
Eenzuel | Méizuel | |||||
Fall | Männlech | Sächlech | Weiblech | Männlech | Sächlech | Weiblech |
Nominativ | fortis | fortis | forte | fortes | fortes | fortia |
Vokativ | fortis | fortis | forte | fortes | fortes | fortia |
Akkusativ | fortem | fortem | forte | fortes | fortes | fortia |
Genitiv | fortis | fortis | fortis | fortium | fortium | fortium |
Dativ | forti | forti | forti | fortibus | fortibus | fortibus |
Ablativ | forti | forti | forti | fortibus | fortibus | fortibus |
acer, acris, acre (lieweg, vif)
Eenzuel | Méizuel | |||||
Fall | Männlech | Sächlech | Weiblech | Männlech | Sächlech | Weiblech |
Nominativ | acer | acris | acre | acres | acres | acria |
Vokativ | acer | acris | acre | acres | acres | acria |
Akkusativ | acrem | acrem | acre | acres | acres | acria |
Genitiv | acris | acris | acris | acrium | acrium | acrium |
Dativ | acri | acri | acri | acribus | acribus | acribus |
Ablativ | acri | acri | acri | acribus | acribus | acribus |
Pronomen
[änneren | Quelltext änneren]Demonstrativpronomen
[änneren | Quelltext änneren]is, ea, id (dëse, déi, dës)
Eenzuel | Méizuel | |||||
Fall | Männlech | Sächlech | Weiblech | Männlech | Sächlech | Weiblech |
Nominativ | is | ea | id | ii (ei) | eae | ea |
Akkusativ | eum | eam | id | eos | eas | ea |
Genitiv | eius | eius | eius | eorum | earum | eorum |
Dativ | ei | ei | ei | iis (eis) | iis (eis) | iis (eis) |
Ablativ | eo | eā | eo | iis (eis) | iis (eis) | iis (eis) |
iste, ista, istud (dësen...do, déi...do, dës...do)
Eenzuel | Méizuel | |||||
Fall | Männlech | Sächlech | Weiblech | Männlech | Sächlech | Weiblech |
Nominativ | iste | ista | istud | isti | istae | ista |
Akkusativ | istum | istam | istud | istos | istas | ista |
Genitiv | istius | istius | istius | istorum | istarum | istorum |
Dativ | isti | isti | isti | istis | istis | istis |
Ablativ | isto | istā | isto | istis | istis | istis |
ille, illa, illud (dësen...dohannen, déi...dohannen, dës...dohannen)
Eenzuel | Méizuel | |||||
Fall | Männlech | Sächlech | Weiblech | Männlech | Sächlech | Weiblech |
Nominativ | ille | illa | illud | illi | illae | illa |
Akkusativ | illum | illam | illud | illos | illas | illa |
Genitiv | illius | illius | illius | illorum | illarum | illorum |
Dativ | illi | illi | illi | illis | illis | illis |
Ablativ | illo | illā | illo | illis | illis | illis |
Verben
[änneren | Quelltext änneren]Bei de Verben ënnerscheet een tëscht finiten an infinite Formen:
- finit: d'Verb gëtt de Persounen an den Numeri no konjugéiert
- inifinit: d'Verb gëtt net konjugéiert
Dat finit laténgscht Verb huet dräi Persounen, zwee Numeri (Eenzuel a Méizuel), dräi Modi, sechs Tempora an zwee Genera (Aktiv a Passiv).
Modi:
- Indikativ
- Imperativ
- Konjunktiv (subjonctif)
Tempora:
- Present
- Perfekt
- Imperfekt
- Futur I (futur simple)
- Futur II (futur antérieur)
- Plusquamperfekt
Déi infinit Verbforme sinn den Infinitiv, de Partizip, de Gerundium, de Gerundivum an de Supinum.
D'Verbe verdeele sech op véier Konjugatiounen. Donieft gëtt et nach verschidden onreegelméisseg Verben. Fir Verben ze zitéirien an ze léiere geet et follgendermoossen: 1. Pers Sg Ind Präs, 2. Pers Sg Ind Präs, Inifinitiv, 1. Pers Sg Ind Perfekt, Supinum
- 1. Konjugatioun: Verben op -are: amo, amas, amare, amavi, amatum (gär hunn)
- 2. Konjugatioun: Verben op -ere: moneo, mones, monere, monui, monitum (warnen)
- 3. Konjugatioun: Verben op -ĕre:
- Typ 1: lego, legis, legĕre, lēgi, lectum (liesen)
- Typ 2: Verbe vun dësem Typ hunn en -i- an der Endung vun der éischter Persoun Eenzuel Indikativ Präsens Aktiv: capio, capis, capĕre, cēpi, captum (huelen)
- 4. Konjugatioun: Verben op -ire: audio, audis, audire, audivi, auditum (héieren)
Paradigma amo, amas, amare, amavi, amatum
[änneren | Quelltext änneren]AKTIV | Indikativ | Konjunktiv | Imperativ | Participe | Infinitiv | Supinum | Gerundium |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Present | amo amas amat amamus amate amant |
amem ames amet amemus amete ament |
2. Pers Sing ama 2. Pers Plu amate |
amans, antis | amare | Akk amatum Dat amatui Abl amatu |
Nom amare Akk amandum Gen amandi Dat amando Abl amando |
Imperfekt | amabam amabas amabat amabamus amabate amabant |
amarem amares amaret amaremus amarete amarent |
|||||
Perfekt | amavi amavisti amavit amavimus amavistis amaverunt |
amaverim amaveris amaverit amaverimus amaveritis amaverint |
amavisse | ||||
Plusuamperfekt | amaveram amaveras amaverat amaveramus amaveratis amaverant |
amavissem amavisses amavisset amavissemus amavissetis amavissent |
|||||
Futur I | amabo amabis amabit amabimus amabite amabunt |
2. Pers Sing amato 3. Pers Sing amato 2. Pers Plu amatote 3. Pers Plu amanto |
amaturus, a, um | amaturum esse | |||
Futur II | amavero amaveris amaverit amaverimus amaveritis amaverunt |
PASSIV | Indikativ | Konjunktiv | Imperativ | Participe | Infinitiv | Verbaladjektiv |
---|---|---|---|---|---|---|
Present | amor amaris amatur amamur amamini amantur |
amer ameris ametur amemur amemini amentur |
2. Pers Sing amare 2. Pers Plu amamini |
amari | amandus, a, um | |
Imperfekt | amabar amabaris amabatur amabamur amabamini amabantur |
amarer amareris amaretur amaremur amaremini amarentur |
||||
Perfekt | amatus sum amatus es amatus est amati sumus amati estis amati sunt |
amatus sim amatus sis amatus sit amati simus amati sitis amati sint |
amatus, a, um | amatum esse | ||
Plusuamperfekt | amatus eram amatus eras amatus erat amati eramus amati eratis amati erant |
amatus essem amatus esses amatus esset amati essemus amati essetis amati essent |
||||
Futur I | amabor amaberis amabitur amabimur amabimini amabuntur |
2. Pers Sing amator 3. Pers Sing amator 3. Pers Plu amantor |
amatum iri | |||
Futur II | amatus ero amatus eris amatus erit amati erimus amati eritis amati erunt |
Paradigma moneo, mones, monēre, monui, monitum
[änneren | Quelltext änneren]AKTIV | Indikativ | Konjunktiv | Imperativ | Participe | Infinitiv | Supinum | Gerundium |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Present | moneo mones monet monemus monete monent |
moneam moneas moneat moneamus moneate moneant |
2. Pers Sing mone 2. Pers Plu monete |
monens, entis | monēre | Akk monitum Dat monitui Abl monitu |
Nom monēre Akk monendum Gen monendi Dat monendo Abl monendo |
Imperfekt | monebam monebas monebat monebamus monebate monebant |
monerem moneres moneret moneremus monerete monerent |
|||||
Perfekt | monui monuisti monuit monuimus monuistis monuerunt |
monuerim monueris monuerit monuerimus monueritis monuerint |
monuisse | ||||
Plusuamperfekt | monueram monueras monuerat monueramus monueratis monuerant |
monuissem monuisses monuisset monuissemus monuissetis monuissent |
|||||
Futur I | monuebo monuebis monuebit monuebimus monuebite monuebunt |
2. Pers Sing moneto 3. Pers Sing moneto 2. Pers Plu monetote 3. Pers Plu monento |
moniturus, a, um | moniturum esse | |||
Futur II | monuero monueris monuerit monuerimus monueritis monuerunt |
PASSIV | Indikativ | Konjunktiv | Imperativ | Participe | Infinitiv | Verbaladjektiv |
---|---|---|---|---|---|---|
Present | moneor moneris monetur monemur monemini monentur |
monear monearis moneatur moneamur moneamini moneantur |
2. Pers Sing monere 2. Pers Plu moneamini |
moneri | monendus, a, um | |
Imperfekt | monebar monebaris monebatur monebamur monebamini monebantur |
monerer monereris moneretur moneremur moneremini monerentur |
||||
Perfekt | monitus sum monitus es monitus est moniti sumus moniti estis moniti sunt |
monitus sim monitus sis monitus sit moniti simus moniti sitis moniti sint |
monitus, a, um | monitum esse | ||
Plusuamperfekt | monitus eram monitus eras monitus erat moniti eramus moniti eratis moniti erant |
monitus essem monitus esses monitus esset moniti essemus moniti essetis moniti essent |
||||
Futur I | monebor moneberis monebitur monebimur monebimini monebuntur |
2. Pers Sing monetor 3. Pers Sing monetor 3. Pers Plu monentor |
monitum iri | |||
Futur II | monitus ero monitus eris monitus erit moniti erimus moniti eritis moniti erunt |
Funktioune vun de Fäll
[änneren | Quelltext änneren]- Nominativ: Gëtt fir de Sujet oder d'Attribut gebraucht
- Vocativ: Uriedform
- Akkusativ: Form fir de Complément d'objet direct
- Geenitiv: Gëtt gebraucht fir duerzestellen, wiem eppes gehéiert resp. zu wat eppes gehéiert.
- Dativ: Form fir de Complément d'objet indirect
- Ablativ: Form fir Emstandsbeschreiwungen (Zäit, Uert, Manéier, Ursaach, Moyen, etc.)
- Locativ: d'Plaz wou ee grad ass, dëse Fall gëtt et just nach fir e puer Nomina
Niewesätz
[änneren | Quelltext änneren]Infinitivsätz
[änneren | Quelltext änneren]Am Latäi gëtt et Niewesätz deenen hiert Verb am Infinitiv steet. De Sujet vum Verb ass am Akkusativ (AcI, accusativus cum infinitivo) oder, méi rar, am Nominativ (NcI, nominativus cum infinitivo).
No Verben, déi d'Bedeitung vun hoffen, wëssen, soen, hu souwéi no de Verbe vum Wëllen (velle, nolle, malle, cupere wëllen, net wëllen, léiwer hunn, wënschen) ausdrecke steet AcI.
Beispiller:
- Spero matrem tuam valere. Ech hoffen, denger Mamm geet et gutt.
- Vides me beatum esse. Du gesäiss, datt ech frou sinn.
Fir Aussoen déi sech op eng Persoun oder Saach bezéie benotzt een en NcI:
- Caesar dicitur optimus dux esse. Vum Cesar gëtt gesot hi wier de beschte Chef.