Op den Inhalt sprangen

Émile Zola

Vu Wikipedia
Émile Zola
Gebuertsnumm Émile Édouard Charles Antoine Zola
Gebuer 2. Abrëll 1840
rue Saint-Joseph
Gestuerwen 29. September 1902
9. Arrondissement
Doudesursaach Kuelestoffmonoxidvergëftung
Nationalitéit Frankräich
Aktivitéit Konschtkritiker, Romancier, Essayist, Dramatiker, Novellist, Literaturkritiker, Theaterkritiker, Journalist, Schrëftsteller, Dichter, Fotograf, Librettist
Gielercher Chevalier vun der Légion d'honneur‎, Officier vun der Légion d'honneur
Famill
Liewenspartner(in) Jeanne Rozerot
Mamm Émilie Aubert

Den Émile Zola, gebuer den 2. Abrëll 1840 zu Paräis, an do gestuerwen den 29. September 1902, war e franséische Schrëftsteller.

Vun 1862 un huet den Émile Zola beim Verlagshaus Hachette geschafft an do huet hien eng Rei Schrëftsteller kennegeléiert. Hien hat Moler vum deemools neien Impressionismus a sengem Bekanntekrees an huet déi Stilrichtung ëffentlech verdeedegt.

1865 huet e sech dozou entscheet säi Liewe ganz der Schrëftstellerei ze widmen.

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Editioune vum Gesamtwierk

[änneren | Quelltext änneren]
  • Contes et Nouvelles, Les Rougon-Macquart, édition établie par Henri Mitterand, Gallimard, coll. « Bibliothèque de La Pléiade ».
  • Œuvres complètes, édition établie par Henri Mitterand, Cercle du Livre Précieux.
  • Œuvres complètes en 43 volumes, avec illustrations originales de TIM, édition distribuée par le Cercle du Bibliophile.
  • Les Rougon-Macquart, édition établie par Colette Becker, Robert Laffont, coll. « Bouquins ».
  • Œuvres complètes, sous la direction de Henri Mitterand, Nouveau Monde Éditions.
  • Mes haines, causeries littéraires et artistiques, A. Faure, Paris, 1866. En ligne
  • Mon Salon, Librairie centrale, Paris, 1866. En ligne
  • Édouard Manet, étude biographique et critique, E. Dentu, Paris, 1867. En ligne
  • À propos de « L'Assommoir », mam Édouard Rod, 1879.
  • Le Roman expérimental, Charpentier, Paris, 1880 ; nei kommentéiert Editioun, GF-Flammarion, 2006.
  • Nos auteurs dramatiques, Charpentier, Paris, 1881.
  • Les Romanciers naturalistes, Charpentier, Paris, 1881.
  • Le Naturalisme au théâtre, les théories et les exemples, Charpentier, Paris, 1881.
  • Documents littéraires, Charpentier, Paris, 1881.
  • Une campagne (1880-1881), Charpentier, Paris, 1882.
  • Nouvelle campagne (1896), Fasquelle, Paris, 1897.
  • Humanité, vérité, justice. L'affaire Dreyfus. Lettre à la jeunesse, Fasquelle, Paris, 1897.
  • « J'accuse…! », L'Aurore, 13. Jan. 1898.
  • Les Quatre Évangiles, 1899.
  • L'Affaire Dreyfus, la vérité en marche, Fasquelle, Paris, 1901.

Romaner an Novellen

[änneren | Quelltext änneren]
  • Contes à Ninon, J. Hetzel et A. Lacroix, Paris, 1864 ; Charpentier, Paris, 1878.
  • La Confession de Claude (Roman), A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, Paris, 1865.
  • Villégiature, erauskomm an Le Petit journal, Paris, 1865.
  • L'Attaque du Moulin, 1880.
  • Le Vœu d'une morte, A. Faure, Paris, 1866.
  • Les Mystères de Marseille (Roman), A. Arnaud, Marseille, 1867.
  • Thérèse Raquin (Roman), A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, Paris, 1867.
  • Madeleine Férat (Roman), A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, Paris, 1868.
  • Nouveaux Contes à Ninon, 1874.
  • Nantas, 1878.
  • Les Soirées de Médan (1880), zesumme mam Guy de Maupassant, Joris-Karl Huysmans, Léon Hennique, Henry Céard a Paul Alexis, Charpentier, Paris, 1880.
  • Jacques Damour, 1880.
  • Madame Sourdis, 1880.
  • Le Capitaine Burle, (dodra sinn och Comment on meurt ; Pour une nuit d'amour ; Aux champs (dodranner: La Banlieue, Le Bois, La Rivière) ; La Fête à Coqueville ; L' Inondation. Le Capitaine Burle koum och bei Éditions Marpon an E. Flammarion eraus).
  • Naïs Micoulin (Novellen), Charpentier, Paris, 1884.
  • La Mort d'Olivier Bécaille (Novell), 1884.

Serie Rougon-Macquart

[änneren | Quelltext änneren]
  • La Fortune des Rougon, A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, Paris, 1871.
  • La Curée, A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, Paris, 1872.
  • Le Ventre de Paris, Charpentier, Paris, 1873.
  • La Conquête de Plassans, Charpentier, Paris, 1874.
  • La Faute de l'abbé Mouret, Charpentier, Paris, 1875.
  • Son Excellence Eugène Rougon, Charpentier, Paris, 1876.
  • L'Assommoir, Charpentier, Paris, 1878.
  • Une page d'amour, Charpentier, Paris, 1878.
  • Nana, Charpentier, Paris, 1880.
  • Pot-Bouille, Charpentier, Paris, 1882.
  • Au Bonheur des Dames, Charpentier, Paris, 1883.
  • La Joie de vivre, Charpentier, Paris, 1883.
  • Germinal, Charpentier, Paris, 1885.
  • L'Œuvre, Charpentier, Paris, 1886.
  • La Terre, Charpentier, Paris, 1887.
  • Le Rêve, Charpentier, Paris, 1888.
  • La Bête humaine, Charpentier, Paris, 1890.
  • L'Argent, Charpentier, Paris, 1891.
  • La Débâcle, Charpentier et Fasquelle, Paris, 1892.
  • Le Docteur Pascal, Charpentier et Fasquelle, Paris, 1893.

Serie Les Trois Villes

[änneren | Quelltext änneren]
  • Lourdes, Charpentier et Fasquelle, Paris, 1894.
  • Rome, Charpentier et Fasquelle, Paris, 1896.
  • Paris, Charpentier et Fasquelle, Paris, 1898.

Serie Quatre Évangiles

[änneren | Quelltext änneren]
  • Fécondité, Fasquelle, Paris, 1899.
  • Travail, Fasquelle, Paris, 1901.
  • Vérité, Fasquelle, Paris, 1903 (publication posthume).
  • Justice (resté à l'état de notes préparatoires).
  • Perrette, 1861.
  • Thérèse Raquin (Drama a 4 Akten), nom Roman mam selwechten Numm, Charpentier, Paris, 1875
  • Les Héritiers Rabourdin (comédie en 3 actes), Charpentier, Paris, 1874
  • Le Bouton de rose, 1878
  • Renée (pièce en 5 actes), Adaptatioun vu La Curée, 1887.
  • Madeleine (1889), écrit en 1865.

Lyresch Gedichter

[änneren | Quelltext änneren]
  • Messidor, Fasquelle, Paris, 1898.
  • L'Ouragan, Fasquelle, Paris, 1901.
  • La République en marche. Chroniques parlementaires. Fasquelle, 1956.
Commons: Émile Zola – Biller, Videoen oder Audiodateien