Diskussioun:Éislek

Inhalter vun der Säit ginn an anere Sproochen net ënnerstëtzt.
Vu Wikipedia

"aquilaine"[Quelltext änneren]

Eng IP schreift : "A Frankräich heescht se "Ardennes", an der Belsch "Ardenne" (an der Eenzuel) oder "Aquilaine", ..." Wie kann dat "Aquilaine" konfirméieren? --Cornischong 23:07, 13 Februar 2006 (UTC)

alles wat ech an déi richtung fonnt hunn, ass dat hei: [1]. e bësse moer, mee besser wéi näischt. vläit weess ee méi~? --Zinneke 23:31, 13 Februar 2006 (UTC)

Ech hunn eng Radiosstatioun aus der Äifelregioun mat deem Numm fonnt ([2]). Nach keen endgültege Beweis, mee alt e klengen Indiz. Et summéiert sech alt. --Otets 02:50, 14 Februar 2006 (UTC)


Sorry, ich schreibe auf Deutsch (kann nur Luxemburgisch lesen, und das auch nicht gut!) -
Zur Frage "Aquilaine" gibt es eine sehr interessante Spur:
Der Name kann zusammenhängen mit der Bezeichnung für ein uraltes Waldgebiet in Frankreich, dem Wald von Rambouillet. siehe dazu: [3]
Dieser Name für den großen Wald Aquiline ist auch Blaeu in seinem atlas maior bekannt. Dort heißt es in Vol. 6, 9,c: "Het Bosch van Yveline ligt ten Zuyden aen't lant van Parijs ...
Dit Bosch heeft in d'oude Registers verscheydene namen; want het wordt genoemt AEqualina silva , Equalina en Aquilina ; ja Koning Robert noemt 'et in sijnen machtbrief Eulinam , Lodewijck de Ionge Egilinam , Sugerus Abt van S. Denys Yvelinam , en endelijck de Fransche Historyschrijvers Yveline; alle welcke bysondere benamingen van de stroomkens en beecxkens sijn afgekomen , daer 't overal vol van is : want een van de selve behoudt noch den name van Yve of Yvete; en 't gene in 't Latijn aqua , in 't Duytsch water gesegt wordt, wierdt in oudt en nu byna afgegaen Fransch Egue , Eve en Yve genoemt : ja in eenige Provincien van Vranckrijck gaet 'et noch in swange, al waer de canael of gote , door welcke 't water uyt de huysen geleydt wordt , Evier word geheeten. Sommige nochtans meenen, dat de naem van de merrien afgevloeyt soude sijn; en in d'oude Fransche tale 't Bofch Yves genoemt is geweest , om de seer groote menigte der paerden , die aldaer gingen weyden ; waer uyt misschien oock eenige oorfsaeck genomen hebben om 't selve Silvam Caballinam te noemen." [4]
Silva Equalina, Aquilina, AEqualina, Evelina oder Eulina paßt ganz gut zu Aquilaine. Besonders wichtig: die Urkunden, in denen der Name zuerst auftaucht, sind uralt: Pipin d. J. 768 und Karl I. 774 und fränkisch, d. h. dieser Name kann gut auch für andere Wälder im damaligen fränkischen Reich gebraucht worden sein, da es sich offenbar um einen Gattungsnamen für Quell- und Waldgebiete handelt.
--Eifelaar (Diskussioun) 16:55, 13. Jan. 2015 (UTC)[äntweren]

Sorry, ich kann leider hier auch nur auf Deutsch schreiben (aber es geht mir um den Inhalt). Folgende Aussage könnte man eventuell überprüfen: "Den Numm "Öslingen" soll nom Historiker Nik Welter vum kelteschen "Osninga" kommen, wat "Bergzug" bedeit. Sou wéi och d'Ardenne vun der keltescher Gëttin "Arduinna" hiren Numm hunn". Es gibt "heute"sehr gute Informationen über die Menschen welche Keltisch gesprochen haben und auch ihre Sprache. Zum Beispiel bei Delamarre, Matasovic oder Birkhan. Ein keltisches Wort welches sich im entferntesten in etwa wie "Osninga" anhört ist nicht bekannt. Ich schätze die Analysen von Nik Welter sehr, oft liegt er auch richtig. Er konnte sich bei seinen Analysen wahrscheinlich nur bei Alfred Holder inmformieren, es gab einfach noch nichts besseres. Es gibt eventuell ein keltisches Wort welches für Ösling, etc. in Frage kommen könnte und auch Sinn macht: *oxso, was hoch und auch Rind bedeutet. (de Ochs - de héiche). Der Silbe -ling entspricht das keltische Wort *lindon , was Wasser bedeutet. Demnach könnte Ösling, etc. sich von Keltisch *ox(so)-lin(don) = hohe Wasser herleiten. Die Eifel, Ardennen und auch Nordluxemburg war/ ist mit vielen Hochmooren bedeckt, welche sich "Venne" nennen. Der Name Eifel bedeutet Wasserland, wie Sprachwissenschaftler schreiben, von dem vorindoeuropäichen Wort *ev. Der Name der Ardennen leitet sich nicht von einer keltischen Göttin Arduenna her, sondern genau umgekehr. Keltisch arduo bedeutet hoch. Im deutschen Sprachraum entspricht das den Haard-bergen. Die Kelten bezeichneten dann dort eine ihrer Göttinen mit diesem Namen dieses hohen Berges. Zu Aquilaine gibt es viele Erklärungsversuche, da man in dieser Bezeichnung keltische und lateinische Wortanteile zu erkennen glaubt (aqua). Man könnte eventuell davon ausgehen, dass es sich um das keltische Wort "Arduenna" handelt, welches nicht ganz korrekt ins Lateinische übertragen wurde, was früher öfters vorkam. Eventuell kann man den Text in "sait" ja etwas ändern. Viellmols mercie.

Zwou Froen w.e.gelifft[Quelltext änneren]

1)Waat ass oder soll Stéigewässer sinn.

2)Bichebëscher gouf duerch Bëscher ersaat. Waat war do nët richteg . Wann een et besser wees misst e jo dann wéinstens soen waater Bëscher. Fir eng preziiss Ausso op eng allgemeng ze verbesseren mécht daat Sënn. ?? Nilrom 12:10, 20 September 2006 (UTC)

E Stéigewässer (dt: Stehgewässer) ass de Géigendeel zum Fléissgewässer, also Séi, Weier, Dëmpel, ... --Tomateus 12:39, 20 September 2006 (UTC)

Merci lo sinn ech mol bai enger Saach méi schlau Nilrom 12:48, 20 September 2006 (UTC)

Ech hu staark Zweifel drunn dat am Éisleck solle Bichebëscher à la Gréngewald gestan hunn, wéi eng et awer genee waren muss ech oder den Tomateus nach nosichen (bis dohinner bleiwe mer da bei Bëscher allgemeng)--Marcus 12:53, 20 September 2006 (UTC)

Et stong jo awer néischt vu Bichebëscher à la Grëngewald do, Daat sinn sou wäit wéi ech weess Perlgrasbichebëscher, déi zu Diddeleng si Bichebëscher aus dem Kalkbuchenwald no deene brauchst dann nët méi ze sichen well déier waren ët doudsecher keng.

Flott daat do

Hei dann der nach e puer zur Auswiel:

  • Hainsimsenbuchenwald
  • Buchen-Traubeeichen-Mischwald
  • Walmeisterbuchenwald
  • Schattenblumen-Eichen-Buchenwald
  • Waldgersten-Buchenwald
  • Seggenbuchenwald
  • Waldschwingelbuchenwald

Do kann ee sech een eraussichen dee passt ausser dem Schattenblumen-Eichen-Buchenwald, deen géif guer nët dohinner passen. Déi aaner sinn all Bichebëscher. Zu Lëtzebuerg gëtt et als natiirlech Virkommen zu 99% nëmme Bichen an Eechen als Haaptholzarten an de Bëscher. Aaner Holzarten wéi Elleren, Masselter, Ulmen, Alenter, kommen nëmmen op e puer klenge spezielle Siten a Biedem vir. D'Hobich ass och ëmmer nëmmen eng zweet Holzart an engem Bestand. Nilrom 13:53, 20 September 2006 (UTC)

An der Brochure "Mir ginn op d'Grouf" vun der Stolzebuerger Koffergrouf (realiséiert vum Naturmusée), wou och iwwert d'éislecker Landschaft riets geet (Säit 12), heescht et: Die naturliche Waldgesellschaft im Ösling sind Rotbuchenwälder. --Tomateus 15:53, 20 September 2006 (UTC)

Natirlech schreiwen déi daat et gëtt a ganz Mëtteleuropa keng aaner. D'Rotbuche (Fagus silvatca) ass ons Bich. Mee wann ee seet waater Bichebëscher da mengt een d'Bëschgesellschaften déi zesummen mat de Biche bestinn wéi déi déi ech der uwe genannt hunn. Déi ginn duerch aaner Planzern déi mat hinnen zesummewunnen bestëmmt.
Fro de Les Meloures dee wees daat doudsecher méi genee nach wéi ech deen ass Fierschter. Nilrom 16:14, 20 September 2006 (UTC)
Do schengt e mech ze kennen, muss deen mol froen wouhier. Waat d'Biche ugeet huet e Recht.
Wann do an deem däitschentext steet Rotbuche da sinn domat natirlech déi mat de grenge Blider gemengt also de Fagus Silvatica déi bai ons iwwerall an de Bichebëscher stinn. Déi Bichen mat de roude Blieder déi een an Alléë gesäit ass eng importéiert Zort. Déi heeschen op däitsch Blutbuche a mam wëssenschaftleche Numm Fagus purpurae.
Am Éisleck wir de natiirleche Bësch bis op kleng Ausnahmen vu Mikroklimaen de normale Bichebësch mat Hobichen dran (waat ee Birkegwächs ass) (Carpinus betulus), et kéinten och an den Däller Eschen, Ulmen oder Älleren um Rand stoen, oder liicht mat Wantereeche vermescht. Les Meloures 17:42, 20 September 2006 (UTC)

déi op ville Plazen e Gefäll vu 40 bis 60 Prozent opweisen

Daat wier jo awer nach nët ganz géi, ech mengen déi Hänk am Eisleck besonnesch déi mat de Bëscher leien all wäit dodriwwer. Et ass schwéier vir daat anzeschätzen och wann verschidden Auteuren daat esou virginn. Ech hu schon dachs bei sou Saache festgestallt dass de Schraiwer Graden a Prozenter nët auserneen hale kann. 45 Grad ass géi, 50 Prozent sinn 22.5 Grad an daat ass an Naturhänk nët vill, do fueren souguer nach Autoen richt erop. Daat hei awer nëmmen zur Informatioun Les Meloures 20:42, 23 September 2006 (UTC)

Ech hun der och e puer nogemooss z. B em de Stauséi do leien se tëschent 40 an 210 Prozent an nach epuer méi géier Les Meloures 20:57, 23 September 2006 (UTC)

Éislek oder Éisléck ?[Quelltext änneren]

Ech froe mech op et wierklech "Éislek" ass, oder awer "Éisléck", wei et an enger Rei Artikelen an der lb-Wiki steet? Weess een ëppes méi?--Fliedermaus 14:28, 24 Oktober 2007 (UTC)

Salut:

Virun enger Zäitche war déi Fro schonns eng Kéier gestallt ginn.

Et ass Léck awer Éislek, well den e net betount ass d'selwecht wéi bei Kinnek oder Musek.

Quell:Grammaire de la langue luxembourgeoise Säit 17. Les Meloures 14:45, 24 Oktober 2007 (UTC)


Resalut:
Ech hunn eng Sich gemaach an d'Maschinn weist mer keen Artikel wou Éisléck dra steet.
se weist just 2 Artikelen wou Eisléck steet. Déi ginn elo verbessert.

Les Meloures 14:56, 24 Oktober 2007 (UTC)

Korrektioun: Si gi mol net verbessert well et si Filmtitelen, an do wees ech elo net op et ee Wiki Schreiffeeler ass oder op den Titel esou heescht. Les Meloures 15:03, 24 Oktober 2007 (UTC)

Merci. Et misst elo alles bis op d'Titlen vu Filmer a Bicher ("Am Éisléck gët et nach Wanteren") verbessert sinn.--Fliedermaus 15:18, 24 Oktober 2007 (UTC)

Merci un ein orthographesch Oppasserten ;-) Just fir nach nozedroen, dass "Éisléck" bis 1999 richteg war, an dofir eeben a Bicher asw. ze fannen ass. Déi "nei" (no 8 Joer net méi esou) Reegel huet de Les Meloures zu eiser aller Erënnerung jo uewen hi geschriwwen. --Zinneke 15:37, 24 Oktober 2007 (UTC)

D'Éislek ass den nërdlechen Deel vu Lëtzebuerg.[Quelltext änneren]

Verzeihung, wenn ich auf Deutsch schreibe, aber ich kann zuwenig Luxemburgisch.

Wussten Sie, dass das Islek (Ösling) in Deutschland den nördlichen Teil des Eifelkreises Bitburg-Prüm umfasst und sogar bis in den Vulkaneifelkreis hinein reicht?

Das Ösling als Naturraum wird in Deutschland unter der Nr 280.4 geführt (Geographische Landesaufnahme 1:200.000 – Naturräumliche Gliederung Deutschlands)[1] Demnach reicht das Ösling bis Reuth und Schönfeld im Vulkaneifelkreis. Das Ösling dehnt sich also bis weit nach Nordosten aus und kann nicht, wie im Artikel geschehen, weitgehend auf luxemburgisches Gebiet reduziert werden.

Siehe auch Liste der naturräumlichen Einheiten in Rheinland-Pfalz[2]

  1. Geographische Landesaufnahme 1:200.000 – Naturräumliche Gliederung Deutschlands, Blatt 137 Cochem
  2. Naturraum 280: Islek und Ösling (703,7872 km²)