Pamir (Schëff)

Vu Wikipedia
Véiermastbark Pamir
Modell vun der Pamir an de Faarwe vun de Laeisz-Schëffer, déi se och spéider gedroen huet.
Schëffsdaten
Bau an Entworf: Blohm + Voss (Bau-Nr. 180), Hamburg
Decken: fënnef; 2 duerchgehend Decken, beplankt
Längt i.a.: 114,50 m
Breet i.a.: 14,14 m
Déifgang: max. 7,26 m
Rigg: Standardrigg Véiermastbark,
Seegelfläch: 3.600 m², (32 Seegelen)
Masthéicht iwwer Deck: 51,2 m (Groussmast)
Tonnage: 3.020 BRT; vun 1951 un: 3.102,87 BRT
Vitess beim Seegelen: 13,5 Knuet; max. 16 Knuet
Häfen doheem: Hamburg, Mariehamn, Wellington, Lübeck
Equipage: 28–33 Mann (Mannschaft an Offizéier, 33 Mann) bei F. Laeisz

86 Mann (Mannschaft, Offizéier a Kadetten) als Seegelschoulschëff vun der Stiftung Pamir und Passat

Reedereien: F. Laeisz (Nr. 65), Gustaf Erikson, Regierung vun Neiséiland, Union Steam Ship Co. of New Zealand, Gustaf Erikson, Heinz Schliewen, Stëftung Pamir a Passat

D'Pamir war 1905 fir d'Hamburger Reederei F. Laeisz als Véiermastbark gebaut ginn. Si huet wéinst hirer Vitess an Zouverléissegkeet zu de berüümte Flying-P-Linere gehéiert a krut wéinst der Traditioun, en Numm dee mat engem „P“ ugefaangen huet, a gouf no der zentralasiatescher Biergkette Pamir gedeeft.

1932 huet si déi sougenannt Weizenregatta, eng Course fir Groussseegler, gewonnen. 1949 ass d'Pamir als leschte Windjammer ouni Hëllefsmotor ëm de Kap Hoorn geseegelt. An de 50er Jore gouf se, grad wéi d'Passat, als Seegelschoulschëff (mat Fracht) fir déi däitsch Handelsschëfffaart agesat. D'Pamir ass 1957 an engem Hurrikan ënnergaangen. 80 vun de 86 Membere vun hirem Equipage, dorënner vill jonk Kadetten, sinn dobäi ëmkomm. Déi Katastroph hat an den internationale Medien e staarken Echo fonnt. D'Ursaach vum Ënnergank ass bis haut ëmstridde bliwwen.

Literatur[änneren | Quelltext änneren]

  • Jochen Brennecke & Karl-O. Dummer: Viermastbark Pamir – ihr Schicksal im Zentrum des Hurrikans „Carrie“. Koehlers Vlg., Herford, 1986, ISBN 3-548-23531-X
  • Jochen Brennecke & Karl-Otto Dummer: Pamir – ein Schicksal. Koehlers Verlagsgesellschaft, Herford, 1977, ISBN 3-782-20141-8
  • Heinz Burmester: Mit der Pamir um Kap Horn. Gerhard Stalling AG, Hamburg, 1974
  • Jack Churchouse: The „Pamir“ under the New Zealand Ensign. Millwood Press Ltd., Wellington, Neiséiland, 1978, ISBN 0-908582-04-8
  • Karl-Otto Dummer, Holger Husemann: Viermastbark Pamir. Die Geschichte eines legendären P-Liners. Geschildert von einem Überlebenden des Untergangs (Hrsg: Deutsches Schiffahrtsmuseum). Convent Verl. Hamburg, 2001, ISBN 3-934613-17-9 (illustriertes Sachbuch. Dummer hat seine Bücher auf Grundlage seines kleinen privaten, weltweit recherchierten Text- und Bild-Archivs zur Pamir veröffentlicht.)
  • Hans Jörg Furrer: Die Vier-und Fünfmast-Rahsegler der Welt. Koehlers Verlagsgesellschaft mbH, Herford, 1984, S. 161, ISBN 3-7822-0341-0
  • Heinrich Hauser: Die letzten Segelschiffe. Einhundertzehn Tage auf der „Pamir“. Koehlers VG Herford 1958, ISBN 3-7822-0123-X
  • Jens Janssen: SOS – Schicksale deutscher Schiffe – Nr. 173 Segelschulschiff „Pamir“ – Die Tragödie im Nordatlantik. München, 1959
  • Jens Jensen: Das Schicksal der Pamir. Biografie eines Windjammers. Europa-Verlag, Hamburg/Wien 2002, ISBN 3-203-75104-6 (dokumentarische Darstellung der Schiffsgeschichte in Form eines Romans)
  • Otto Mielke: SOS – Schicksale deutscher Schiffe – Nr. 53 Viermastbark „Pamir“ – Die letzte deutsche Windjammer. München, 1954
  • K. Reinhardt: Der Untergang der Pamir. Kiel, 1958
  • Bericht des Seeamtes Lübeck: Der Untergang des Segelschulschiffes „Pamir“. Hamecher Verlag, Kassel, 1973
  • Johannes K. Soyener: Sturmlegende. Die letzte Fahrt der Pamir. Lübbe, 2007. ISBN 978-3785722879 (nach eigenen Angaben "Tatsachen-Roman", der Originaldokumente der Reederei über Schiffsführung und -zustand kritisch verarbeitet)
  • William F. Stark: Das letzte Mal ums Horn. Das Ende einer Legende, erzählt von einem, der dabei war. Pieper-Verlag 2003, ISBN 3-492-24085-2 (De Stark war Besatzungsmember vun der Pamir am leschten Deel vun der Weizenregatta an der leschter Fahrt um Kap Hoorn.)
  • Alan Villiers: Parma and Pamir – Practically a dead-heat. Sea Breezes Bd. XVI No. 154, September 1932
  • Sidney D. Waters: Pamir. The Story of a Sailing Ship. A. H. & W. Reed, Wellington, 1949
  • Horst Willner: Pamir: Ihr Untergang und die Irrtümer des Seeamtes, E. S. Mittler & Sohn Herford/Bonn 1991, ISBN 3-78220-713-0 (Perspektive vum Affekot, dee nom Ënnergang vun der Pamir d'Reederei vertratt huet)

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: Pamir – Biller, Videoen oder Audiodateien