Pont Valentré
Ausgesinn
| ||||
---|---|---|---|---|
Informatiounen | ||||
Land | Frankräich | |||
Stad | Cahors | |||
Geographesch Lag | 44° 26’ 42.36’’ N 01° 25’ 54.01’’ O | |||
Technesch Donnéeën | ||||
Längt | 138 m. (tëscht de baussenzegen Tierm) | |||
Breet | 5 m. | |||
Felder | 6 | |||
Längt vun de Felder | 16,50 | |||
Héicht vun de Béi | 8,70 m | |||
Héicht vun den Tierm | 40 m | |||
Typ | befestegt Boubréck mat Spatzbéi. | |||
Material | Steen | |||
Baujoer | 1308 - 1385 | |||
Restauratioun | 1867 - 1879 | |||
Architekt vun der Restauratioun |
Paul Gout | |||
Kategorien | ||||
Brécken a Frankräich • Boubrécken |
De Pont Valentré, och Pont du Diable genannt, ass eng befestegt Bréck zu Cahors iwwer de Lot
Chronologie
[änneren | Quelltext änneren]- Den 30. Abrëll 1306 gouf d'Decisioun geholl fir d'Bréck ze bauen.
- De 17. Juni 1308 huet den éischt Konsul vun der Stad, de Géraud de Sabanac de Grondstee geluecht.
- 1350 gëtt d'Bréck fir d'éischt benotzt
- Tëscht 1867 an 1879 gouf d'Bréck gefléckt a restauréiert.
Literatur
[änneren | Quelltext änneren]- Graf, Bernhard (2002): Brücken, die die Welt verbinden. Prestel, München (Däitschland), pp. 36–37.
- Denizeau, Gérard (2003): Histoire visuelle des Monuments de France. Larousse, Paräis (Frankräich), pp. 118–119.