Schabloun:AVDW S18

D'Maria (betounen op der éischter Silb; Latäin fir „Mierer“, Singular: d'Mare) sinn donkel Déifflächen um Äerdmound (bal nëmmen op der viischter Moundsäit), déi 16 Prozent vun der Mounduewerfläch bedecken. Si kruten hiren Numm, well se fréier fir Mierer gehale goufen. Si bestinn aus 3,1 bis 3,8 Milliarde Joer alem donkele Basalt, hunn nëmme wéineg Krateren a si vun enger 2 bis 8 Meter décker Regolithschicht bedeckt, déi räich un Eisen a Magnesium ass. Mat Ausnam vun de Krateren hu se nëmme wéineg Héichtenënnerscheeder; maximal 100 Meter.

D'Maria si méiglecherweis duerch grouss Aschléi an der Fréiphas vum Mound entstanen. Well an deem Entwécklungsstadium de Mantel nach flësseg war, si s'uschléissend mat Lava (Lunabas) aus dem Moundkär vollgelaf. Bei de Strukturen, déi "Séien", "Suppen" a "Buchte" genannt ginn, handelt et sech och ëm basaltesch Déifflächen, deenen hir Entsteeungsgeschicht vergläichbar ass mat där vun de Maria.

D'Maria hunn Nimm wéi Mare Nectaris ("Nektarmier"), Mare Anguis ("Schlaange-Mier"), Mare Moscoviense ("Moskau-Mier") oder Mare Tranquillitatis ("Mier vun der Rou")... > méi