Max von dem Borne
| Max von dem Borne | |
|---|---|
 | |
| Gebuer | 1826 |
| Gestuerwen | 1894 |
| Nationalitéit | Däitschland |
| Aktivitéit | Bauer |
 | |
De Max Paul Gustav Kreuzwendedich von dem Borne, gebuer den 20. Dezember 1826 um Rittergut Berneuchen (haut Barnówko) an der Neumark déi haut zu Pole gehéiert, an do gestuerwen de 14. Juni 1894, war en éisträicheschen Naturwëssenschaftler.
Hien ass den Auteur vun der éischter moderner Fëschfauna vu Lëtzebuerg (1883).
Déi éischt Aarbecht iwwer Fësch vu Lëtzebuerg, haaptsächlech an der Musel, gouf 371 vum Decimus Magnus Ausonius op Latäin geschriwwen.
De Max von dem Borne gëllt als Pionéier vun der Fëschzucht. Hien huet als éischten d'Reeboufrell an Europa geziicht. Säi Buch fir Fräizäitfëscher gëtt nach ëmmer gedréckt.
Säi Wierk
[änneren | Quelltext änneren]- 1875: Illustrirtes Handbuch der Angelfischerei.
- 1883: Die Fischerei-Verhältnisse des Deutschen Reiches, Oesterreich-Ungarns, der Schweiz und Luxemburgs, bearbeitet im Auftrage des Deutschen Fischerei-Vereins. Berlin, W. Moeser Hofbuchdruckerei, 303 Säiten. Berlin, ouni Datum. D'Buch ass an der Bibliothéik vum Séminaire ze fannen.
- Fischerei und Fischzucht im Harz, Berlin, 1883
- Der Schwarzbarsch und der Forellenbarsch, Berlin, 1892
- Teichwirtschaft, Berlin, 4. Oplo, 1894
- "Künstliche Fischzucht", Berlin, 4. Oplo 1895
- Göllner, A., 2006. Die Angelfischerei. Begründet von Max von dem Borne. 19. überarbeitete Auflage. Verlag Neumann-Neudamm.
Um Spaweck
[änneren | Quelltext änneren]| Commons: Max von dem Borne – Biller, Videoen oder Audiodateien |
