Bernard van Orley

De Bernard van Orley (och Barend van Orley, Bernaert van Orley oder Barend van Brussel), gebuer ëm 1491-1492 zu Bréissel an och do gestuerwen de 6. Januar 1541, war e nidderlännesche Moler zu der Zäit vun der Renaissance.

Zesumme mat sengem Brudder Everard huet hie säin Handwierk warscheinlech am Atelier vu sengem Papp Valentin van Orley (zirka 1466 - 1532) geléiert. D'van Orleys ("d'Ourley" oder "d'Ourle") waren en Adelsgeschlecht aus dem Herzogtum Lëtzebuerg. Tëscht 1509 a 1515 huet de Bernard an Italie gelieft, wou e sech vun der Molerei vum Raffael inspiréiere gelooss huet.

Vu 1520 bis 1527 war e Moler um Haff vun der Gouvernante Margarete vun Éisträich a vu 1532 un vun hirer Nofollgerin, der Maria von Kastilien.

1539 huet hie sech mat der Catherina Helluick bestuet. Si krute 6 Kanner, dovu goufen der véier och Moler.

Nieft der Molerei huet de Bernard van Orley och Entwërf gemaach fir Tapisserien a faarweg Fënsteren.

Wierker

Le Jugement dernier et les sept œuvres de miséricorde, Tryptichon, ëm 1520 (haut Konschtmusée vun Antwerpen)
Portrait vum Jehan Carondelet (1543)
Tryptique de la vertu de la Patience (Musées royaux des beaux-arts de Belgique, Bréissel)
"Helleg Famill", (1522) (Madrid, Museo del Prado)
En Altor mat Zeenen aus dem Liewe vun den Apostelen Thomas a Matthias (Wien, Kunsthistorisches Museum Wien),
"Rou op der Flucht" (Liverpool, Royal Institution),
"Jéngsterdag" (Antwerpen, Elisabeth-Hospital)
"Venus an Amor" (Berlin, Museum).
D'Beschneidung vum Christus (1525-1530), Holz, 112×73 cm.