Eenzuel

D'Eenzuel (oder Singular, vum lat. (numerus) singularis „wat an der Eenzuel steet“, ofgeleet vu lat. singulares „eenzeg“; ofgekierzt sg.), ass an der Grammaire eng Bezeechnung fir en Numerus, deen "(genee) een", oder och eppes, wat een net ziele kann, ausdréckt. De Contraire ass d'Méizuel (oder Plural).

Eenzuel bei Substantiver

Eenzuel am Lëtzebuergeschen

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft w.e.g. mat, et ze komplettéieren.

Besonnesch Fäll

E Substantiv, dat nëmmen an der Eenzuel gebräichlech ass (Uebst, Reen, Sand), gëtt Singularetantum genannt.

Heiansdo steet e Verb am Singular, obwuel de Sujet am Fong e Plural verlaange géif (z. B. Bei him ass Happ a Malz verluer; kuckt: Singularis materialis).