Hoyningen-Huene

Vu Wikipedia
Dësen Artikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran.
Wope vum Hoyningen-Stamm

Hoyningen-Huene, och nach Hoyningen resp. Hoiningen oder Hoyningen genannt Huene, ass den Numm vun engem alen Adelsgeschlecht aus dem Rheinland. D'Famill krut méi spéit absënns am Baltikum, an Hessen an a Preisen grousse Besëtz an och Respekt. Verschidden Äscht vun der Famill bestinn nach bis haut.

Geschicht[änneren | Quelltext änneren]

Originnen[änneren | Quelltext änneren]

D'Geschlecht kënnt vun Hönningen un der Ahr, am Rheinland. Et ass fir d'éischt 1176 an engem Akt vun enger Grondstécksschenkung dokumentéiert, an deem den Erenbold de Hoingen ernimmt gëtt. Duerno daucht den Numm beim Johann von Hoingen (1365-1383) op, méi spéit dann (4. Abrëll 1447) beim Henricus vun Hoyngen, e Schäffen zu Bonn. Vun do aus solle Membere vun der Famill (der Iwwerliwwerung no, den Jobst vu Hoyngen genannt Hune, bestuet mat der Anna vu Dumpian, gestuerwe 1480) méi spéit a Kurland (Lettland) an den Däitschen Uerdensstaat komm sinn.

De Stamm fänkt - den Dokumenter no - den 19. September 1500 mam Johann von Hoynge(n) genannt Hu(e)ne (Fils vum Jobst von Hoyngen genannt Hune) un. Hie gouf vum Uerdensmeeschter Wolter von Plettenberg mat Lännereien un der Sessau an un der Aa belehnt.

D'Schreifweis vum Numm variéiert ganz staark. Déi eelst iwwerliwwert Form ass Hoingen, duerno Hoyngen genannt Hune. Weider Versioune waren Hüenegen genannt Hüene, Huningen, Huenigen, Hühnchen, Huegenen, Hueningen, Hoinigen, Hune, Hoyne, Höen, Huyne, Huyn, Hühne, Hüne, Huene an Hühn. An Hesse war d'Schreifweis allgemeng vun Huyn, an der preisescher Branche war et Hoiningen genannt Huene. Haut nenne sech déi meescht Familljememberen Freiherr resp. Freifrau (Freiin) v. Hoyningen-Huene oder Hoyningen ganannt Huene. Déijéineg déi an Amerika an a Kanada ausgewandert sinn, hu gemenkerhand den éischten Deel vum Numm Hoyningen ewech gelooss.

Ausbreedung a Perséinlechkeeten[änneren | Quelltext änneren]

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Standeserhiewungen[änneren | Quelltext änneren]

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Wopen[änneren | Quelltext änneren]

00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Perséinlechkeeten[änneren | Quelltext änneren]

Numm gebuer gestuerwen Bemierkung
Alexander Baron von Hoyningen genannt Huene 1861 1931 russesche Staatssekretär, Geheimrot a Senator
Alexander Emanuel Baron von Hoyningen-Huene 1824 1911 russesche Colonel, éiselesche Landrot, Geheimrot
Armin Hagen von Hoyningen-Huene 1942 schafft ënnert dem Numm Peter Berlin an Amerika als Zeechner, Fotograf a Pornostar
Bernhard (Boris) Baron von Hoyningen genannt Huene 1817 1900 russesche Generolmajouer
Carl Freiherr von Hoiningen genannt Huene 1837 1900 däitschen Deputéierten, Initiator vum sougenannten "lex Huene" (Militärgesetz)
Dietmar von Hoyningen-Huene 1943 Dr. h. c., Professer a Rekter vun der Héichschoul Mannheim
Dorothee von Huene-Greenberg 1937 PhD, däitsch-amerikanesch Professesch op der Pace University, New York
Erika von Huene 1905 1969 däitsch Paleontologin fir Wierbeldéieren
Ernst Freiherr von Hoiningen genannt Huene 1849 1924 däitsche Generol vun der Infanterie
Ernst Freiherr von Hoyningen genannt Huene 1855 1931 livlännesche Landrot; huet déi evangeelesche Kierch zu Oberammergau gebaut
Franz von Hoiningen-Huene 1888 1973 däitschen Diplomat a Retter vu ville Lëtzebuerger Judden; bestuet mat der Marie-Amélie de la Fontaine, enger klenger Niess vum Dicks
Friedrich von Huene 1875 1969 Dr. phil., däitsche Paleontolog fir Wierbeldéieren; Professer op der Universitéit Tübingen
Friedrich von Huene 1929 2016 Dr. h. c. fir Musek
George Hoyningen-Huene 1900 1968 baltesch-amerikanesche Moudefotograf
Gerrick Freiherr von Hoyningen-Huene 1944 Dr. jur., Dr. jur. habil., fréiere Professer op der Universitéit Heidelberg; Dekan vun der EBS Wiesbaden
Irmela vun Hoyningen-Huene 1913 2012 Kënschtlerin zu Tübingen
Jakob vun Hoyningen genannt Huene 1769 1813 russeschen Artillerie-Generolmajouer; gefall an der Vëlkerschluecht bei Leipzig
Johann Christoph von Huyn 1718 1780 hessesche Generolmajouer deen op der englescher Säit am Amerikaneschen Onofhängegkeetskrich gekämpft huet
Magnus Baron von Hoyningen genannt Huene 1843 1907 russesche Generolmajouer
Napoleon Baron von Hoyningen genannt Huene 1811 1869 russesche Generol vun der Kavallerie
Oswald Baron von Hoyningen-Huene 1885 1963 däitschen Ambassadeur a Portugal
Paul Hoyningen-Huene 1946 Dr. phil., däitsche Wëssenschaftsphilosoph, Professer op der Universitéit Hannover
Roland von Huene 1929 PhD (UCLA), US-amerikanesche Geolog, Professer um Institut GEOMAR vun der Universitéit Kiel
Stephan von Huene 1932 2000 amerikanesche Kënschtler mat däitschen Originnen
Wilhelm von Hoiningen genannt Huene 1790 1857 däitsche Generolleitnant a Festungsingenieur
Wilhelm Karl von Huyn 1722 1795 hessesche Generolleitnant

Literatur[änneren | Quelltext änneren]

  • Ernst Heinrich Kneschke: Neues allgemeines deutsches Adels-Lexicon. Band 4, Friedrich Voigt's Buchhandlung, Leipzig 1863, S. 512–513.
  • Frank Westphal: Huene, Freiherren Hoyningen genannt. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 9, Duncker & Humblot, Berlin 1972, ISBN 3-428-00190-7, S. 740
  • Genealogisches Handbuch des Adels, Adelslexikon Band V, Band 84 der Gesamtreihe, S. 387–389; C. A. Starke Verlag, Limburg (Lahn) 1984, ISSN 0435-2408
  • Genealogisches Handbuch der Kurländischen Ritterschaft Teil 1, Band 1: Kurland, S. 577–596; C. A. Starke Verlag, Görlitz 1939.
  • Gothaisches genealogisches Taschenbuch der freiherrlichen Häuser auf das Jahr 1865. Fünfzehnter Jahrgang, S.435

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: Hoyningen-Huene – Biller, Videoen oder Audiodateien

Referenzen an Notten[Quelltext änneren]