Émile Prüm

Vu Wikipedia
Émile Prüm
Gebuer 5. Januar 1857
Gestuerwen 19. Januar 1928
Nationalitéit Lëtzebuerg
Aktivitéit Politiker
Bild 1. Plack op der Klierfer Dekanatskierch (D'Gebuerts- an Doudesdate sinn net richteg)

Den Émile Prüm, gebuer als Nicolas Emil Prüm de 6. November 1857 zu Klierf[1], an do gestuerwen den 19. Januar 1922[2][3][4], war e lëtzebuergeschen Industriellen a Politiker.

Den Émile Prüm huet zu Klierf eng Gierwerei bedriwwen.

Hie war vun 1895 bis 1917 Buergermeeschter vun der Gemeng Klierf, a vum 4. Juli 1892 bis den 29. Mäerz 1913 Deputéierten an der Chamber[4],[5] a vun ????-???? Chef vun der kathoulesch ausgeriichter Rietspartei[6].

Hie war de Papp vum lëtzebuergesche Politiker Pierre Prüm, deen 1925 zum Premierminister ernannt gouf.

Bibliographie (Auswiel)[änneren | Quelltext änneren]

  • Prüm, Emil, 1897. L'État doit-il prendre à sa charge les frais de l'enseignement primaire ? - Discours prononcé le 18 février 1897 à la Chambre des députés. Luxembourg: L. Bück. 17 p.
  • Prüm, Emil, 1907. La succession au trône dans le Grand-Duché de Luxembourg: Discours prononcé à la Chambre des Députés dans la séance du 27 juin 1907. Luxembourg: V. Bück. 15 p.
  • Prüm, Emil, 1911. Die neue Pfarrkirche von Clerf und deren bauliche Ausschmückung: ein Aufruf an alle Einwohner der Pfarrei Clerf und alle geborenen Clerfer. Luxemburg: Sankt Paulus-Ges. 37 p.
  • Prüm, Emil, 1913. Clervaux en Ardenne, son histoire, ses traditions, ses sites et ses monuments: pour servir de guide aux touristes. Luxembourg: Société St-Paul. 71 p. (En annexe: Discours prononcé par M. Em. Prüm, bourgmestre de Clervaux, à l'occasion de l'inauguration du monument commémoratif de la guerre des paysans, le 10 septembre 1899, p. 65-71)
  • Prüm, Emil, 1913. Clerf (Clervaux): dessen Ortsgeschichte, Baudenkmäler und Landschafts-Bilder mit Fremdenführer durch die nördlichen Ardennen. Luxemburg: St. Paulus-Gesellschaft, 134 p.
  • Prüm, Emil, 1913. Le conflit entre l'Église et l'État au Grand-Duché de Luxembourg: les responsabilités. - Liège: Soc. industrielle d'arts et métiers. 89 p. (Exposé publ. dans le journal "Le Patriote" de Bruxelles)
  • Prüm, Emil, 1915. Die deutsche Kriegführung in Belgien und die Mahnungen Benedikt XV. Diekirch: Verlag des "Fortschritt" (P. Cariers). 45 p. [Offenes Schreiben an Hrn. Math. Erzberger, Reichstagsabgeordneter in Berlin][7]
  • Prüm, Emil, 1919. Le veuvage de la vérité: une réponse aux catholiques allemands. Préface de S. E. le cardinal Mercier. Paris ; Barcelone ; Dublin: Bloud et Gay. 256 p.
  • Prüm, Emil, 1921. Der Einfall der Deutschen in Belgien: Aktenmässige Einzeldarstellungen. Edition 3., vermehrte Auf., 5. bis 10. Tsd. Grevenmacher: P. Faber. 100 p. [Bandeau impr. en rouge: "Durch die Preussische Staatsanwaltschaft in Trier in ungesetzlicher Weise beschlagnahmt, Juni 1921"]

Auszeechnungen[3][änneren | Quelltext änneren]

Dem Émile Prüm zu Éieren ass eng Plack op der Mauer ënne laanscht d'Dekanatskierch ubruecht (cf. Bild 1), déi dorop hiweist, datt hien déi Kierch tëscht 1908 an 1912 opriichte gelooss huet (leider mat falsche Gebuerts- an Doudesdaten). Déi selwecht Plack ass och bannen an der Kierch am Eck lénks vum Agank ze gesinn.

Referenzen an Notten[Quelltext änneren]

  1. Gebuertsakt Nr. 50/1857 vum Emile Prüm op der Gemeng Klierf
  2. Stierfakt Nr. 2/1922 vum Emile Prüm op der Gemeng Klierf
  3. 3,0 3,1 Doudesannonce vum Emile Prüm am Luxemburger Wort vum 21. Januar 1922
  4. 4,0 4,1 Kuerz Biographie vum Emile Prüm am Luxemburger Wort vum 20. Januar 1922
  5. Nicolas Als, Robert L. Philippart: La Chambre des Députés, Histoire et Lieux de Travail, Chambre des Députés du Grand-Duché de Luxembourg, 1994, S. 524
  6. D'Rietspartei ass d'Virleeferorganisatioun vun der haiteger CSV.
  7. Cf. och d'Iwwersetzung op Franséisch: Johannet, René, 1915. La conversion d'un catholique germanophile: Lettre ouverte de M. Emile Prüm, chef du Parti Catholique Luxembourgeois, à M. Mathias Erzberger, député au Reichstag, leader du Centre Catholique Allemand. Édition saisie et interdite en Allemagne. Paris: Bibliothèque des Ouvrages Documentaires, 190 p. Traduction intégrale de la Lettre Ouverte. Poursuites judiciaires intentées à M. Prüm. Accusations nouvelles de M. Prüm. L'évolution pangermaniste du Centre Catholique Allemand.