Schielmees

Vu Wikipedia
Dëse Biologiesartikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran.


Schielmees
Schielmees

Schielmees
Schielmees
Systematik
Räich: Déiereräich
Stamm: Chordata
Klass: Vullen
Uerdnung: Spatzevullen
Famill: Meesen
Gattung: Parus
Aart: Schielmees
Wëssenschaftlechen Numm
Parus major
Linnaeus, 1758


D'Schielmees (Parus major) ass eng Vullenaart aus der Famill vun de Meesen (Paridae).

Eng Schielmees vun no
Eeër vun der Schielmees

Beschreiwung[änneren | Quelltext änneren]

D'Schielmees ass déi gréisst an déi heefegst vun de Meesen. Hire Kapp ass schwaarz mat wäisse Baken. Bei de jonke Schielmeesen ass de Bak hellgiel. De Bauch ass giel mat engem schwaarze Stréch an der Mëtt. Beim Weibchen ass dëse Stréch méi dënn wéi beim Männchen. De Réck ass gréng. De Gesank vun der Schielmees ass ganz ofwiesslungsräich. Et héiert een dacks schonn am spéide Wanter en "zi zi dee".

Ekologie[änneren | Quelltext änneren]

Ernierung[änneren | Quelltext änneren]

D'Schielmeese friesse virun allem Insekten. Si picken un de Beem oder sichen um Buedem an am Kraut no Déieren. De Gäertner gesäit si dofir gär als natierlech Hëllef bei der Bekämpfung vum Gedéiesch am Gaart.

Am Wanter gesäit een d'Schielmeesen dacks bei de Fudderplazen. Si hu virun allem d'Sonneblummekäre gär. Op laang Dauer bekënnt hinnen déi eesäiteg Ernierung awer net.

Liewensraum[änneren | Quelltext änneren]

D'Schielmeese komme bal iwwerall vir, wou et Beem ginn. Si si ganz upassungsfäeg. Duerch Nistkëschte kann een hinnen hëllefen. Am Wanter bleiwen d'Schielmeesen an hirer Heemecht. Eenzel Meese schlofe vun November bis Februar nuets an den Nistkëschten.

Brutfleeg[änneren | Quelltext änneren]

Schonn Enn Wanter gesäit ee Koppelen déi zesummegehéieren. Ab Mëtt Mäerz schléift d'Weibchen nuets net méi an der Nistkëscht. Bei guddem Wieder schleefen d'Meesen dréchent Moos, Grieser an Hoer an d'Këscht. An der Mëtt vum Koup gëtt eng Kaul gemaach. Dës Kaul gëtt mat Plommen an Hoer ausgekleet. Jee no Baussentemperatur leet d'Weibchen ëm den Ufank Abrëll all Dag géint der Mueren en Ee. Dës ginn am Ufank nach net gebréit. Si gi mat Plommen an Hoer zougedeckt. Wann et nuets kal gëtt, schléift d'Weibchen am Nascht fir d'Eeër waarm ze halen. De Männche markéiert den Terrain mat sengem Gesang.

Kuckt och[änneren | Quelltext änneren]

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: Parus major – Biller, Videoen oder Audiodateien