Endspill (Schach)
|
Dëse Schachartikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran. |
Als Endspill bezeechent een am Schach d'Endphas vun enger Partie, wann nëmmen nach wéineg Figurenaarten um Briet sinn.
Klassifikatioun
[änneren | Quelltext änneren]D'Endspiller ginn no de Figurenaarten (ausser deenen zwéi Kinneken), déi nach um Briet sinn, klassifizéiert:
- Elementar Mattféierungen: belibeg Figure géint en eenzele Kinnek,
- Bauerenendspill: nëmme Baueren,
- Dammenendspill: Damme mat oder ouni Bauer(en),
- Tuermendspill: Tierm mat oder ouni Bauer(en),
- Leeferendspill: Leefer mat oder ouni Bauer(en),
- Spréngerendspill: Sprénger mat oder ouni Bauer(en),
- Liichtfigurenendspill: Leefer an/oder Sprénger mat oder ouni Bauer(en),
- Schwéierfigurenendspill: Dammen an/oder Tierm mat oder ouni Bauer(en),
- Endspill mat Schwéier- a Liichtfiguren: Dammen an/oder Tierm mat Leefer an/oder Sprénger a mat oder ouni Bauer(en).
Literatur
[änneren | Quelltext änneren]- Glenn Flear: Practical Endgame Play - Beyond the Basics. Everyman Chess, 2007, ISBN 978-1857445558
- Efstratios Grivas: Practical Endgame Play - Mastering the Basics. Everyman Chess, 2008, ISBN 978-1857445565
- Jeremy Silman: Silman's Complete Endgame Course. Siles Press, 2007, ISBN 978-1890085100