Rousemaräin

Vu Wikipedia
Dësen Artikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran.
Rousemaräin aus: Köhler's Medizinal-Pflanzen, 1897.
Rousemaräin als Gewierz.

De Rousemaräin, Rosmarinus officinalis L., ass e wanterhaart Kraut aus der Famill vun de Lëpsebléieplanzen (Lamiaceae). D'Planz ass fir seng ëmmergréng Blieder, déi wéi Nolen ausgesinn an aromatesch richen, bekannt a beléift.

Rosmarinus officinalis

Den Numm[änneren | Quelltext änneren]

Den Numm huet näischt mam Fraennumm ze dinn; e kënnt aus dem Latäin ros marinus a bedeit Da vum Mier.

Op Lëtzebuergesch kann d'Aart och nach Rosemaräin genannt ginn.[1]

Wou e wiisst[änneren | Quelltext änneren]

De Rousemaräin wiisst wëll an de Mëttelmiergéigenden, vu Portugal bis a Klengasien. D'Planz huet gär dréche Plazen an der Sonn.

Se gëtt als Gewierzplanz ugeplanzt, awer och fir schéin ze maachen.

Parfum[änneren | Quelltext änneren]

Den ethereschen Ueleg, deen aus de Blieder mat Waasserdamp destilléiert gëtt, gëtt am Eau de Cologne gebraucht.

De Rousemaräin an der Kichen[änneren | Quelltext änneren]

An der Mëttelmierkichen, virun allem an der italieenescher, spillt de Rousemaräin eng wichteg Roll.

Literatur[änneren | Quelltext änneren]

  • Klees, Henri, 1994. Luxemburger Pflanzennamen. Beiträge zur luxemburgischen Sprach- und Volkskunde Nr. VIII. 3. Aufl., 182 S., Pierre Linden, Luxemburg.

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: Rousemaräin – Biller, Videoen oder Audiodateien

Referenzen[Quelltext änneren]

  1. Cf. Klees 1994 an der Literatur.