Jean-Jacques Sempé

Vu Wikipedia
(Virugeleet vu(n) Sempé)
Jean-Jacques Sempé
Pseudonym Sempé, Dro
Gebuer 17. August 1932
Bordeaux
Gestuerwen 11. August 2022
Ampus
Nationalitéit Frankräich
Aktivitéit Cartoonist, Moler, Comicauteur, Karikaturist, visuelle Kënschtler, Schrëftsteller, Zeechner, Illustrateur
Famill
Kanner Inga Sempé

De Jean-Jacques Sempé, meeschtens einfach Sempé genannt, gebuer de 17. August 1932 zu Bordeaux, a gestuerwen den 11. August 2022, war e franséischen Zeechner, Cartoonist an Illustrateur.

Hien ass absënns bekannt fir seng Illustratioune vum Petit Nicolas, woufir de René Goscinny d'Geschichte geschriwwen huet.

Zënter den 1950er Jore huet hien humoristesch Zeechnungen a verschiddenen Zeitungen an Zäitschrëften, wéi Le Moustique, Sud Ouest, Ici Paris, France Dimanche, Paris Match, Pilote, Punch, Esquire, L'Express, Le Figaro, Le Nouvel ObservateurTélérama an The New Yorker (woufir en eng honnert Titelbiller gemoolt huet), publizéiert.

2014 huet hie 4 Sëlwermënzen designt iwwer d'Wäerter vun der Republik: Fräiheet, Gläichheet a Bridderlechkeet, bei déi als Véiert de Fridde kënnt. De Sempé huet d'Serie dem Theema "Ausfluch mam Vëlo" ënnerstallt, well de Vëlo fir hien den Inbegrëff vun der Fräiheet ass.[1]

Wierker[änneren | Quelltext änneren]

Le Petit Nicolas[änneren | Quelltext änneren]

Text: René Goscinny

  • Le Petit Nicolas - 1960
  • Les Bêtises du petit Nicolas
  • Les Récrés du petit Nicolas - 1961
  • Les Vacances du petit Nicolas - 1962
  • Le Petit Nicolas et les Copains - 1963
  • Joachim a des ennuis - 1964
  • Histoires inédites du petit Nicolas - Éditions IMAV,2004 - ISBN 978-2-915732-00-9
  • Histoires inédites du petit Nicolas, volume 2 - Éditions IMAV, 2006
  • Le Petit Nicolas, Le ballon et autres histoires inédites - Éditions IMAV 2009
  • Les Premières Histoires du petit Nicolas, Éditions IMAV, 2012

Grands albums Denoël[änneren | Quelltext änneren]

  • Rien n'est simple (1962)
  • Tout se complique (1963)
  • Sauve qui peut (1964)
  • Monsieur Lambert (1965)
  • La Grande Panique (1966)
  • Saint Tropez (1968)
  • L'Information consommation (1968)
  • Marcelin Caillou (1969)
  • Des hauts et des bas [1970)
  • Face à face (1972)
  • Bonjour bonsoir (1974)
  • L'Ascension sociale de Monsieur Lambert (1975)
  • Simple question d'équilibre (1977)
  • Un léger décalage (1977)
  • Les Musiciens (1979)
  • Comme par hasard (1981)
  • De bon matin (1983)
  • Vaguement compétitif (1985)
  • Luxe, calme et volupté (1987)
  • Par avion (1989)
  • Vacances (1990)
  • Âmes sœurs (1991)
  • Insondables mystères (1993)
  • Raoul Taburin (une bicyclette à propos de son père) (1995)
  • Grands rêves (1997)
  • Beau temps (1999)
  • Multiples intentions (2003)
  • Sentiments distingués (2007)

Déi meescht Albume gëtt et och als Täschebuch an der Collection Folio.

Hors-série - Kompilatiounen[änneren | Quelltext änneren]

Literatur[änneren | Quelltext änneren]

  • Martine Gossieaux, Sempé, in: La Passion du dessin d'humour, Paris, Buchet-Chastel (Les Cahiers dessinés), 2008, p. 116-125 ISBN 978-2-283-02269-6
  • Sempé, un peu de Paris et d'ailleurs, catalogue de l'exposition, Mairie de Paris, 2011
  • Florence Noiville, Sempé, « La nostalgie me fait rire », in: Le Monde, 21 octobre 2011, S.10.

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Referenzen[Quelltext änneren]

  1. La Monnaie de Paris sort des pièces dessinées par Sempé, Le Figaro, 2 juin 2014