Juno II (Rakéit)

D'Juno-II-Rakéit war d'Folleg vun der Mëttelstreckerakéit PGM-19 Jupiter. Si bilt d'Grondstuf vun der Juno II a war fir dësen Zweck ëm 0,91 m verlängert ginn. Als Dreifwierk koum e kardanesch opgehaangene Rocketdyne S-3D zum Asaz, dat spéider nëmmen e bëssi modifizéiert och an der Thor zum Asaz koum. Op der éischter Stuf waren zwou oder dräi Feststoffuewerstufen, déi schonn an der Juno I benotzt goufen. Si goufen nom Ausbrenne vun der éischter Stuf (182 s nom Start) per Radioimpuls vum Kontrollzentrum aus gezünnt, wat duerch eng Funkstéierung zum Verloscht vum Explorer S-46 gefouert hat. D'Variant mat nëmmen zwou Uewerstufen gouf nëmmen eemol zum Feelstart vum Beacon-2-Satellit benotzt.

D'Juno II gouf an de Joren 1958 bis 1961 nëmme vu Cape Canaveral aus gestart. Vun zéng Starten waren nëmme véier erfollegräich.

Rakéite vun deem Typ haten zwou Pioneer-Moundsonde (ee Feelstart wéinst virzäitegem Brennschluss vun der éischter Stuf), siwen Explorer-Satellitten (véier Feelstarten) an ee Beacon-Satellit (Feelstart) transportéiert.

D'Juno II konnt 41 kg op eng niddreg Äerdëmlafbunn oder 6 kg op eng interplanetar Bunn transportéieren. Wéinst hirer klenger Leeschtung gouf et keng weider Entwécklung vun dësem Rakéitentyp.

Technesch Daten[änneren | Quelltext änneren]

	Juno-2
Längt	23,85 m
Duerchmiesser	2,67 m
Startmass	55,0 t
Stufen	4
1. Stuf
Dreifwierk	North American Rocketdyne LR-79-NA-9
Startschub	667,2 kN
Dreifstoff	Kerosin a LOX
Brenndauer	182 s
Start-/Eidelmass	54,43 / 4,53 t
Längt	18,38 m
Duerchmiesser	2,67 m
2. Stuf
Triebwerk	11 Thiokol Baby-Sergeant
Schub	73,4 kN
Dreifstoff	TPH
Start-/Eidelmass	327/90 kg
Brenndauer	6,5 s
Längt	1,07 m
Duerchmiesser	1,22 m
3. Stuf
Dreifwierk	3 Thiokol Baby-Sergeant
Schub	24,0 kN
Dreifstoff	TPH
Start-/Eidelmass	94/28 kg
Brenndauer	6,5 s
Längt	1,07 m
Duerchmiesser	1,22 m
4. Stuf
Dreifwierk	1 Thiokol Baby-Sergeant
Schub	8,0 kN
Dreifstoff	TPH
Start-/Eidelmass	27/5 kg
Brenndauer	6,5 s
Längt	1,07 m
Duerchmiesser	1,22 m

Startlëscht[änneren | Quelltext änneren]

Déi vollstänneg Startlëscht vun der Juno-II-Rakéit.

Laf. Nr.	Datum (UTC)	Typ	Ser.-Nr.	Stufenzuel	Startplaz	Notzlaascht	Aart vun Notzlaascht	Notzlaat a kg (brutto¹)	Orbit²	Bemierkung
1	6. Dezember 1958	Juno-II	AM-11	4	CC LC-5	Pioneer 3	Sond soll laanscht de Mound fléien	5,9 kg	Klëmmt op 102.200 km Héicht ier si zeréckfält an no 38 Stonne vergloust^[1]	Deelerfolleg Déi éischt Stuf hat sech ze fréi ofgeschalt.
2	3. Mäerz 1959	Juno-II	AM-14	4	CC LC-5	Pioneer 4	Sond soll laanscht de Mound fléien	5,9 kg	Heliozentresch	Erfolleg
3	16. Juli 1959	Juno-II	AM-16	4	CC LC-5	Explorer S-1	Fuerschungssatellit	42 kg	geplangt: LEO	Feelschlag Kontrollverloscht iwwer d'Rakéit no zirka 5 Sekonnen.
4	14. August 1959	Juno-II	AM-19B	3	CC LC-26B	Beacon 2	Ballonsatellit	5 kg	geplangt: LEO	Feelschlag Éischt Stuf hat sech ze fréi ofgeschalt. Keng Kontroll iwwer déi iewescht Stufe.
5	13. Oktober 1959	Juno-II	AM-19A	4	CC LC-5	Explorer 7	Fuerschungen iwwer d'Kosmesch Stralung	42 kg	LEO	Erfolleg
6	23. Mäerz 1960	Juno-II	AM-19C	4	CC LC-26B	Explorer 8 (S-46)	Erfuerschung vun der Stralungsceinture	16 kg?	geplangt: LEO	Feelschlag Drëtt Stuf hat net gezünnt, Kontaktverloschst zu der Buedemstatioun]].
7	3. November 1960	Juno-II	AM-19D	4	CC LC-26B	Explorer 8 (S-30)	Ionosphärefuerschung	41 kg	LEO	Erfolleg
8	25. Februar 1961	Juno-II	AM-19F	4	CC LC-26B	Explorer 10 (S-45)	Ionosphärefuerschung	34 kg	geplangt: LEO	Feelschlag Driëtt Stuf hat net gezünnt.
9	27. Abrëll 1961	Juno-II	AM-19E	4	CC LC-26B	Explorer 11 (S-15)	Gammastralefuerschung	37 kg	LEO	Erfolleg
10	24. Mee 1961	Juno-II	AM-19G	4	CC LC-26B	Explorer 12 (S-45a)	Ionosphärefuerschung	34 kg	geplangt: LEO	Feelschlag Zweet Stuf hat net gezünnt.