Edouard Molitor (Geeschtlechen)
|
Dësen Artikel beschäftegt sech mat dem Geeschtlechen Edouard Molitor. Fir aner Leit mat deem selwechten Numm, kuckt wgl. Edouard Molitor. |
| Edouard Molitor | |
|---|---|
| Gebuer | 3. Januar 1912 |
| Gestuerwen | 20. Oktober 1999 |
| Nationalitéit | Lëtzebuerg |
| Aktivitéit | Historiker |
 | |
Den Edouard Molitor, gebuer den 3. Januar 1912 zu Ohn, gestuerwen den 20. Oktober 1999 zu Dikrech, war e lëtzebuergesche Geeschtlechen, Professer an Historiker.[1]
Formatioun a Karriär[änneren | Quelltext änneren]
1949 huet den Edouard Molitor eng Aarbecht vun 53 Säiten am Kader vum Stage pédagogique fäerdeggeschriwwen a verdeedegt: La notion d'"Histoire chrétienne" et ses conséquences d'après la pensée contemporaine. Dat selwecht Joer am Hierscht krut hien a senger Qualitéit als docteur en philosophie et lettres seng éischt Nominatioun als Professer am Dikrecher Kolléisch.
Publikatiounen[änneren | Quelltext änneren]
- Monseigneur Dr. Johann Olav Fallize: ein Kämpfer für das Reich Christi; Lëtzebuerg (Sankt-Paulus-Verlag), 1969; 119 Säiten.
- Mgr. J. P. Kirsch: das Lebensbild eines Gelehrten; Lëtzebuerg (Sankt-Paulus-Verlag), 1956; 132 Säiten.
- Monsignore Jean Origer - Defensor civitatis; Lëtzebuerg (Sankt-Paulus-Verlag), 1963; 226 Säiten.
- Dr. Friedrich Mack, der Herold des grossen Königs; Lëtzebuerg (Sankt-Paulus-Verlag), 1958; 119 Säiten.
- Jacques Meyers, ein Redner von Gottes Gnaden; Lëtzebuerg (Sankt-Paulus-Verlag), 1955; 124 Säiten.
Literatur[änneren | Quelltext änneren]
- Seiler, E., 1999. Professor Edouard Molitor zum Gedenken. Luxemburger Wort 1999, Nr. 274 (27. November), S. 19.
Referenzen[Quelltext änneren]
- ↑ Seiler 1999.