NGC 135
(Virugeleet vu(n) IC 26)
 | |
| Stärebild |
Cetus (Cet) |
|---|---|
| Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
| Rektaszensioun | 00h 31m 45,94s |
| Deklinatioun | - 13° 20' 14,9"[1] |
| Ausgesinn | |
| Hubble-Sequenz | S HII[1] |
| Visuell Magnitude | 15,1[2] mag |
| Visuell Magnitude (B-Band) | 15,9[2] mag |
| Wénkelduerchmiesser | 0,5 × 0,5[1] |
| Flächenhellegkeet mag/arcmin² | 13,4[2] |
| Physikalesch Donnéeën | |
| Distanz (Lj) | [1] |
| Routverrécklung | +0,024500 ± 0,000834 |
| Radialvitess | (+7345 ± 250)[1] |
| Geschicht | |
| Entdecker | F. P. Leavenworth |
| Entdeckungsdatum | 1886 |
| Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
| IC | 26 |
| NGC | 135 |
| PGC | 138192 |
Den NGC 135 ass eng lënsefërmeg Galaxie am Stärebild Cetus.
Den NGC 135 gouf am Joer 1886 vum amerikaneschen Astronom Francis Preserved Leavenworth entdeckt.
