Les Chinois à Paris
Dësen Artikel aus dem Film- an Televisiounsberäich ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran. |
Film | |
---|---|
Produktiounsland |
Frankräich, Italien |
Première | 28. Februar 1974 |
Dauer | 109 min |
Faarf | Faarweg |
Eastmancolor | |
Originalsprooch | Franséisch |
Ekipp | |
Regie | Jean Yanne |
Dréibuch |
Jean Yanne Gérard Sire Robert Beauvais |
Fotografie | Jean Boffety |
Musek | Michel Magne |
Schnëtt | Anne-Marie Cotret |
Dekoren | Jacques Dugied |
Schauspiller | |
Jean Yanne als Régis Forneret Michel Serrault als Grégoire Montclair Nicole Calfan als Stéphanie Jacques François als Hervé Sainfous de Montaubert Georges Wilson als Lefranc Macha Méril als Madeleine Bernard Blier als President vun der Republik Paul Préboist als Paschtouer Fernand Ledoux als Frugebelle Daniel Prévost als Albert Fontanes Paul Mercey als Resistenzler Kyōzō Nagatsuka als Generol Pou-Yen Lawrence Riesner William Sabatier Fernand Berset Yves Barsacq als Generol Irina Grjebina Michel Delahaye Jean-Louis Maury Henri Lambert Marc Arian als Croupier Roland Malet Jacques Marbeuf als Kach | |
Filmportal - Filmer no Joren - Film no Länner - Film no Genre |
Les Chinois à Paris ass en italieenesch-franséische Film vum Jean Yanne aus dem Joer 1974 no engem Roman vum Robert Beauvais.
Ëm wat geet et am Film?
[änneren | Quelltext änneren]China huet Europa eruewert. De Film erzielt wéi d'Fransouse mat de Chineesen eens ginn: De President rifft op der Televisioun zum heroesche Widderstand op, ier e sech mam État-major duerch d'Bascht an Amerika mécht; anerer erkennen d'Gonscht vun der Stonn an 'erënnere' sech drun, datt si schonn ëmmer am Häerz Marxisten-Leniniste waren, nach anerer verdénge sech eng gëllen Nues, andeem se Geschäfter mam Occupant maachen...
Soss
[änneren | Quelltext änneren]De Film ass eng bësseg Satir op Frankräich ënnert enger Besatzung. De Film, dee vum Michel Dassault produzéiert gouf, ass mat groussem Opwand gemaach: Dausende vun asiateschen (meeschtens vietnameeseschen) Statiste goufe rekrutéiert, fir a Mao-Uniform duerch Paräis ze marschéieren; d'Galeries Lafayette goufen an de Quartier-général vum chineesesche Majouer Pou ëmgebaut; op der Place du Trocadéro gouf eng Massenzeen mat Dausende vun 'typesche' Kulturvertrieder gedréint, an am Film ass eng 'revolutionär' Ballets-Versioun vum Bizet senger Oper Carmen (als "Carmeng") ze gesinn.