Schiltz
|
Op dëser Säit stinn eng Partie Artikele vu Leit, déi de selwechte Familljennumm hunn an dofir ausernee gehale musse ginn. Fir méi Informatiounen, liest wgl. den Artikel iwwer d'Homonymie an der Wikipedia. |
Schiltz ass e Familljennumm, dee besonnesch am westmëtteldäitsche Raum an zu Lëtzebuerg geleefeg ass. Et ass ursprénglech e Patronym deem seng Etymologie sech zeréckféiere léisst op e Virnumm, dee vum alfranséische Giles ofgeleet ass an deen dem haitegen Numm Gilles entsprécht. Dëse geet zeréck op lat. Aegidius.[1]
Am Joer 1880 hunn zu Lëtzebuerg 738 Leit sou geheescht, 1930 waren et der 916 an 1981 der 979.[2]
Leit mat deem Numm sinn ë. a.:
- Anne Schiltz, lëtzebuergesch Anthropologin a Filmregisseurin;
- Anne Schiltz (1975), lëtzebuergesch Anthropologin a Filmregisseurin;
- Aloyse Schiltz (1919-2017), lëtzebuergesche Resistenzler an Offizéier;
- Christine Schiltz (1971), lëtzebuergesch Basketballspillerin;
- Christophe Schiltz (1978), lëtzebuergesche Jurist a Member vum Staatsrot;
- Georges Schiltz (1901-1981), lëtzebuergesche Vëlossportler;
- Hugo Schiltz (1927-2006), belsche Politiker;
- Jay Schiltz (1958 - 2020), lëtzebuergesche Journalist an Auteur;
- Jean Schiltz (1951), lëtzebuergesche Politiker;
- Jean-Louis Schiltz (1964), lëtzebuergesche Politiker;
- Luc Schiltz (1980), lëtzebuergesche Schauspiller;
- Marc Schiltz (1973), lëtzebuergesche Basketballspiller;
- Mathias Schiltz (1933), lëtzebuergeschen Theolog;
- Patrick Schiltz (1976), lëtzebuergesche Basketballspiller;
- Patrick J. Schiltz (1960), US-amerikanesche Riichter;
- Pierre Schiltz (1881-1952), lëtzebuergesche Fabrikant a Lokalpolitiker.
- Pierre Schiltz (1853-1921), kathoulesche Geeschtlechen, Direkter vum Konvikt an Deputéierte vun der Rietspartei.
Referenzen[Quelltext änneren]
- ↑ Fiche "Schiltz" am Luxemburgischer Familiennamenatlas online; lfa.uni.lu (gekuckt 2013-11-17).
- ↑ Institut Grand-ducal, Section de linguistique, de folklore et de toponymie: Geographie der Luxemburger Familiennamen (nach der Volkszählung von 1930). Beiträge zur luxemburgischen Sprach- und Volkskunde Nr. XVIII. Luxemburg 1989, S.424.