Taraxacum aphanochroum
|
Dëse Biologiesartikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran. |
| Wëssenschaftlech Klassifikatioun | |
|---|---|
| Räich | Planzeräich |
| Ënnerräich | Tracheobionta |
| Ofdeelung | Bléieplanzen |
| Klass | Dikotyledonen |
| Ënnerklass | Rosopsida |
| Uerdnung | Asterales |
| Famill | Asteraceae |
| Ënnerfamill | Cichorioideae |
| Gattung | Taraxacum |
| Wëssenschaftlechen Numm | |
| Taraxacum aphanochroum | |
| Hagend., Soest & Zevenb., 1970 | |
 | |
Den Taraxacum aphanochroum ass eng Bléieplanzenaart aus der Gattung Taraxacum (Pissblummen) aus der Famill vun den Asteraceae[1][2].
D'Aart ass an der Gemeng Wassenaar an Holland endeemesch. Hiert Verbreedungsgebitt ass op d'Naturgebitt Meijendel limitéiert. Si wiisst op Dünen. Zwéi Specimene goufen an de Joren 1939 an 1949 entdeckt, a fir den Ament ass d'Pissblummenaart ganz rar oder souguer ausgestuerwen[3].
Den Taraxacum aphanochroum ass ronn 5–18 cm héich mat engem stark schuppege Stamm. D'Blieder sinn hellgréng mat hellviolette Blatstiller. D'Infloreszenz ass ronn 3 cm am Duerchmiesser, mat schassgiele Blummen. D'Friichte si routbrong mat engem wäisse Pappus[3].
Se gouf 1970 beschriwwen[2][3].