Claude Frisoni

Claude Frisoni
Claude Frisoni
Gebuer	23. September 1954; Knutange
Nationalitéit	Frankräich
Educatioun	Universitéit vun Nanzeg
Aktivitéit	Schauspiller, Schrëftsteller, Theaterregisseur

De Claude Frisoni, gebuer den 23. September 1954 zu Knutange a Loutrengen, ass e franséische Schrëftsteller, Acteur, Regisseur a Kulturmanager, deen e groussen Deel vu senger Carrière zu Lëtzebuerg verbruecht huet.

Vun 2002 bis zu senger Pensioun Enn 2013 war hien Direkter vum Centre culturel de rencontre Abbaye de Neumünster.

Dem Claude Frisoni säi Papp war Italieener a seng Mamm war eng Franséisin. Hien ass mat der Theaterregisseurin Fabienne Zimmer bestuet an ass Papp vun zwee Kanner.

Schoulen

1973-1977: Faculté de Droit et de Sciences Economiques de Nancy.

Funktiounen

1977-1982: Verantwortlech fir Publikatioune beim 'Centre culturel français de Luxembourg'
1982-1992: Attaché culturel adjoint am Centre culturel français bei der franséischer Ambassade zu Lëtzebuerg.
1992-haut: Hie schafft donieft als travailleur intellectuel indépendant, Auteur fir den Theater, Schauspiller an Zeenarist an ass Member vun der Société des auteurs et compositeurs dramatiques.
1993-1994: Direkter vu RéCRé, enger institutionneller Kommunikatiounsgesellschaft.
1990-1999: Artisteschen Direkter vum TOL, dem Théâtre ouvert Luxembourg.
1999-2001: President vum TOL.
1994-1996: nom Récktrëtt vum Guy Wagner gëtt hien Direkter vum Kulturjoer Lëtzebuerg 1995
1996-2002: Matgrënner an Direkter vun der ALAC, der Agence luxembourgeoise d'action culturelle.
2002-2013: Direkter vum Centre culturel de rencontre Abbaye de Neumünster.

Weider Funktiounen

Zanter 1996 presidéiert hien d'Vereenegung Les amis de la maison de Victor Hugo à Vianden, déi de Victor-Hugo-Literaturmusée bedreift.
Member vum Verwaltungsrot vun der Fondation Servais pour la littérature luxembourgeoise.
Gesellschafter vun der Société des auteurs et compositeurs d'art dramatique (SACD).

Wierker

1988: Le Meilleur des Rouquins a jeté son père dans le puits. One man show.
1989: Les gens vils... selon ma tante. Eenakter.
1990: Enfermés dehors. One man show.
1992: Régimes sans ciel. Eenakter.
1993: Surtout Tout. One man show.
1994: La défaite des paires. Eenakter.
1996: La fin du monde est pour demain... si le temps le permet. Zweeakter.
1997: Je dis ça, je dis rien mais... One man show.
1998: Les derniers seront les premiers. Eenakter.
2000: One man show à plusieurs. Spectacle de sketchs.
2001: C'était mieux quand c'était pire. Spectacle de sketchs.
2002: Le Monde tel qu'il hait. Spectacle de sketchs.
2004: Nécros spirituelles. Spectacle de sketchs.
2008: Les animaux sont pires que des bêtes.
2013: Putain,... 35 ans! One man show.

Divers Wierker

Zenario vum Clip France-Luxembourg fir de Lëtzebuerger Pavillon vun der Weltausstellung vun Sevilla.
Iwwerdroen an d'Franséischt vum portugiseschen Text Rua do Abecedàrio (Éditions ASA).
Konzeptioun an Redaktioun vum CD-ROM Médiascopie du Luxembourg fir d'Lëtzebuerger Presidence vum Conseil vun der europäescher Unioun am Joer 1997.
Zenario vum Kulturclip fir d'Weltausstellung vun Lissabon.

Publikatiounen

1992: Frisoni soit qui mal y pense. Éditions Phi, collection Cabaret.
1996: Pièces montées. Éditions Phi, collection Amphi.
2000: Luxembourg, un incertain regard. Éditions Phi.
2001: C'était mieux quand c'était pire. Éditions Phi.
2003: Nécros spirituelles. Éditions Le Phare.
2008: Ça va mieux en le disant. 144 p. mediArt, Luxembourg & Le Jeudi, Esch-sur-Alzette. ISBN 978-2-9599749-5-3.
2011: Mémo. ultimomondo, ISBN 978-2-919933-69-3

Mises en scène

La Cantatrice chauve vum Eugène Ionesco.
Les Diablogues vum Roland Dubillard.
Palace vum Roland Topor a Jean-Michel Ribes
Dieu vum Woody Allen.
Nuit d'Ivresse vum Josiane Balasko.
Le Café des Jules vum Jacques Nolot.
Voltaire's folies vum Jean-François Prévand.

Rollen

Rollen am Theater

Divers Rollen am Stéck Radio Active, la radio qui rayonne, nom Pierre Dac. Mise en scène vum Philippe Noesen.
Tade am Petit déjeuner chez Desdémone vum Janus Krasinski. Mise en scène vum Anne Saint-Mor.
Y an La Goutte vum Guy Foissy. Mise en scène vum Marc Olinger.
La Flèche am Avare vum Molière. Mise en scène vum Marc Olinger.
Divers Rollen an Love scories, e Montage vun Sketcher. Mise en scène vum Philippe Noesen.
Covielle am Le Bourgeois gentilhomme vum Molière. Mise en scène vum Jean-Paul Zenhacker.
Cléante am Tartuffe vum Molière. Mise en scène vum Lisa Viet.
Lubin am Georges Dandin vum Molière. Mise en scène vum Louis Bonnet.
Dudard am Rhinocéros vum Eugène Ionesco. Mise en scène vum Marc Olinger.
De Generol am Le Balcon vum Jean Genet. Mise en scène vum Marc Olinger.
Den Chevalier de Saint-Ouen am Jacques et son Maître vum Milan Kundera. Mise en scène vum Maurice Travail.
De La Brive am Le Faiseur vum Honoré de Balzac. Mise en scène vum Marion Poppenbor.
De Georges am Le Roi des Cons vum Wolinski. Mise en scène vum Marc Olinger.
De Rédillon am Le Dindon vum Georges Feydeau. Mise en scène vum Frank Feitler.
Den Omlet am Régimes sans ciel vum Claude Frisoni. Mise en scène vum Claudine Pelletier.
De Pierre am La défaite des paires vum Claude Frisoni. Mise en scène vum Louis Bonnet.
De Generol Eudes Ferté de la Guérivière an La fin du monde est pour demain... si le temps le permet vum Claude Frisoni. Mise en scène vum Fabienne Zimmer.
Den Trissotin am Les Femmes Savantes vum Molière. Mise en scène vum Simon Eine.
De Busiris am La guerre vum Troie n'aura pas lieu vum Jean Giraudoux. Mise en scène vum Simon Eine.
De Léopold am Largo Desolato vum Vaclav Havel. Mise en scène vum Marc Olinger.
De Claude am Les derniers seront les premiers vum Claude Frisoni. Mise en scène vum Philippe Noesen.
Den Oncle Vania am Oncle Vania vum Anton Tchekhov. Mise en scène vum Raija-Sinikka Rantala.
Den Menteur am Le Menteur vum Carlo Goldoni. Mise en scène vum Marc Olinger.
Den Dolan am Le premier vum Israël Horovitz. Mise en scène vum Philippe Noesen.
Den Erzieler am One man show à plusieurs vum Claude Frisoni. Mise en scène vum Claude Frisoni.
Den Dédé am Le Café des Jules vum Jacques Nolot. Mise en scène vum Claude Frisoni.
Den Erzieler am C'était mieux quand c'était pire vum Claude Frisoni.
De Conférencier am Le Monde tel qu'il hait vum Claude Frisoni.
Den Roberto Miranda am La jeune fille et la mort vum Ariel Dorfman.
De Conferencier am Nécros spirituelles vum Claude Frisoni.

Rollen am Kino

De Prënz vu Lëtzebuerg am Three Shake-a-leg Steps to Heaven vum Andy Bausch
De Bernard am Kuerzfilm Le bolide rouge vun der Anne Diederich.
De Banquier am La Revanche vum Andy Bausch.
... am D'Symmetrie vum Päiperlek vum Paul Scheuer a Maisy Hausemer

Auszeechnungen

Chevalier am l'Ordre des Arts et des Lettres vun der franséischer Republik
Becker d'argent, Präis vun der beschter Kreatioun beim Festival de la francophonie d'Evry (1988)
Prix Lion's (1995)
Officier de l'Ordre de la Pléiade
Officier du Mérite culturel de la République de Roumanie
Officier vum Ordre de Mérite civil et militaire d'Adolphe de Nassau
Grand-Officier vum Ordre de Mérite du Grand-Duché de Luxembourg (28.11.2013)^[1]
Officier vum Ordine della Stella d'Italia (04.09.2014)^[2]

Um Spaweck

Commons: Claude Frisoni – Biller, Videoen oder Audiodateien

Websäit vum Claude Frisoni

Referenzen

↑ Ministère de la Culture: Remise des insignes du Grand-Officier de l'Ordre de Mérite du Grand-Duché de Luxembourg à Claude Frisoni (28.11.2013)
↑ [http://www.quirinale.it/elementi/Onorificenze.aspx?pag=0&qIdOnorificenza=82 Offiziell Websäit vum Quirinal

[1] Ministère de la Culture: Remise des insignes du Grand-Officier de l'Ordre de Mérite du Grand-Duché de Luxembourg à Claude Frisoni (28.11.2013)

[2] [http://www.quirinale.it/elementi/Onorificenze.aspx?pag=0&qIdOnorificenza=82 Offiziell Websäit vum Quirinal

[1]

[2]