Kierch Äischen

Kierch vun Äischen

Uertschaft / Plaz

Äischen

Par

Äischdall-Helpert
Saint-Willibrord

Dekanat

Zentrum

Numm / Patréiner

Hl. Péitrus a Ketten

Architekt(en)

Antoine Hartmann

Baujoer

1865

Koordinaten

49° 41’ 09.8’’ N
05° 52’ 35.9’’ O

Kierchen - Kapellen

D'Kierch vun Äischen ass eng kathoulesch Kierch déi zur Par Äischdall-Helpert Saint-Willibrord, zum Dekanat Zentrum an zu der Gemeng Habscht gehéiert.

D'Kierch ass dem hellege Péitrus a Ketten geweit, den zweete Patréiner ass den hellege Matthias.

Se steet am Norde vun der Uertschaft op engem Hiwwel. Nieft der Kierch ass de Kierfecht ugeluecht.

Zur chrëschtltecher Gemeinschaft vun Äischen gehéiert ausser der Péiterskierch och nach d'Renterter Kapell.

Geschichtleches[änneren | Quelltext änneren]

De 24. Januar 1803 gouf Äischen eng selbststänneg Par. Den éischte Paschtouer war de Johann Heinrich Bommler vun Harel.

D'Geneemegung fir déi al baufälleg Kierch duerch eng nei z'ersetzen, där hir Pläng vum Architekt Antoine Hartmann stamen, gouf de Gemengerot de 15. Januar 1862. De 17. Mäerz huet den apostouleschen Nuntius Nicolas Adames e positiven Avis ofginn an den 21. Mäerz koum dem Generaldirekter säin Accord, soudatt den 11. November den Deche vu Käerch de Grondstee seene konnt, deen am Tuerm beim Agank riets tëscht der zweeter Haaptpaart an der Niewendier agesat gouf. De Bau vun der Kierch huet bis 1865 gedauert. Iwwer dem Agank ass d'Joreszuel 1864 agravéiert.

De barocke Mobilar aus der aler Kapell ass an der neier Kierch iwwerholl ginn.

Am Joer 2008 huet den norddäitsche Kënschtler Ulrich Lindow en neien Ambo, en Ouschterkäerzestänner an en neien Zelebratiounsaltor fäerdeggestallt, déi den 23. November 2008 vum Äerzbëschof Fernand Franck geweit, respektiv geseent, goufen.

De 7. Mee 2017 gouf d'Par Äischen opgeléisst, an an déi nei Par Äischdall-Helpert St-Willibrord integréiert, zu där och Gemenge Biissen, Habscht, Helperknapp a Sëll gehéieren.