NGC 120
 | |
| Stärebild |
Cetus (Cet) |
|---|---|
| Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
| Rektaszensioun | 00h27m30,071s |
| Deklinatioun | - 01°30'48,74"[1] |
| Ausgesinn | |
| Hubble-Sequenz | SB0^0^:[2] |
| Visuell Magnitude | 13,5[3] mag |
| Visuell Magnitude (B-Band) | 14,5[3] mag |
| Wénkelduerchmiesser | 1,51" × 0,57"[1] |
| Flächenhellegkeet mag/arcmin² | 13,2[3] |
| Physikalesch Donnéeën | |
| Routverrécklung | +0,013289 ± 0,000040[2] |
| Radialvitess | (+3984 ± 12) |
| Geschicht | |
| Entdecker | E. W. L. Tempel |
| Entdeckungsdatum | 27. September 1880 |
| Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
| MCG | +00-02-033 |
| NGC | 120 |
| PGC | 1693 |
| UGC | 267 |
| ZWG | 383.17 |
Den NGC 120 ass eng lënsefërmeg Galaxie am Stärebild Cetus. Si ass ongeféier 175 Millioune Liichtjoer vun eisem Sonnesystem ewech an huet eng Gréisst vun zirka 75.000 Liichtjoer[4].
D'Galaxie gouf de 27. September 1880 vum däitschen Astronom Ernst Wilhelm Leberecht Tempel entdeckt.
