NGC 770
Ausgesinn
(Virugeleet vu(n) UGC 1463)
Den NGC 772, driwwer den NGC 770. Foto, opgeholl mat engem 60-cm-Teleskop. | |
Stärebild | Aries (Ari) |
---|---|
Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
Rektaszensioun | 01h 59m 13,5s |
Deklinatioun | + 18° 57' 18" |
Ausgesinn | |
Hubble-Sequenz | E3 |
Visuell Magnitude | 12,8 mag |
Visuell Magnitude (B-Band) | 13,8 mag |
Wénkelduerchmiesser | 1,1" × 0,8" |
Flächenhellegkeet mag/arcmin² | 12,3 |
Physikalesch Donnéeën | |
Distanz (Lj) | 115 Mio. |
Routverrécklung | 0.008483 (+/-0.000017)[1] |
Radialvitess | 2460 |
Absolutten Duerchmiesser | 40.000 |
Geschicht | |
Entdecker | R. J. Mitchell |
Entdeckungsdatum | 3. November 1855 |
Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
Arp | 78 |
MCG | 3-6-10 |
NGC | 770 |
PGC | 7517 |
UGC | 01463 |
ZWG | 461,16 |
Den NGC 770 ass eng elliptesch Galaxie vum Hubble-Typ E3 am Stärebild Aries. Si läit ronn 115 Millioune Liichtjoer vun eisem Sonnesystem ewech an huet en Duerchmiesser vun zirka 40.000 Liichtjoer.
Ongewéinlech un dësem Objet ass, datt säi Kärberäich entgéintgesat zu de baussenzege Beräicher rotéiert. Well den NGC 770 an den NGC 772 gravitativ gebonne sinn, kéinte méiglecherweis d'Gezäitekräften dofir verantwortlech sinn.[2]
Béid Galaxië sinn zesummen als Arp 78 am Arp-Katalog verzeechent.
D'Galaxie gouf den 3. November 1855 vum Parsons sengem Assitent R. J. Mitchell entdeckt[3],[4]