NGC 118
(Virugeleet vu(n) UGC 264)
 | |
| Stärebild |
Cetus (Cet) |
|---|---|
| Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
| Rektaszensioun | 00h 27m 16,2s |
| Deklinatioun | - 01° 46' 48,2"[1] |
| Ausgesinn | |
| Hubble-Sequenz | I0;HII Sy2[2] |
| Visuell Magnitude | 13,6[3] mag |
| Visuell Magnitude (B-Band) | 14,6[3] mag |
| Wénkelduerchmiesser | 0,8 × 0,6[1] |
| Flächenhellegkeet mag/arcmin² | 12,3[3] |
| Physikalesch Donnéeën | |
| Routverrécklung | 0,037526 ± 0,000203 |
| Radialvitess | (11250 ± 61)[2] |
| Geschicht | |
| Entdecker | E. W. L. Tempel |
| Entdeckungsdatum | 27. September 1880 |
| Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
| IRAS | 00247-0203 |
| KUG | 0024-020B |
| MCG | +00-02-032 |
| NGC | 118 |
| NPM1G | -02.0006 |
| PGC | 1678 |
| UGC | 264 |
| UM | 244 |
| 2MASX | J00271620-0146487 |
Den NGC 118 ass eng irregulär Galaxie am Stärebild Cetus. Si ass ongeféier 500 Millioune Liichtjoer vun eisem Sonnesystem ewech an huet eng Gréisst vun zirka 100.000 Liichtjoer.[4]
Den Objet gouf de 27. September 1880 vum däitschen Astronom Ernst Wilhelm Leberecht Tempel entdeckt.
