Veraudunus
Veraudunus war den Numm vun engem keltesche Gott aus der Géigend vun den Treverer. Zwou Inskriptiounen, déi um Widdebierg fonnt goufen, an op deenen e mam Inciona genannt gëtt, beleeën dat.[1] Et kann een dovun ausgoen, datt d'Inconia seng Compagne war. Op enger Votivtafel aus Bronze geet och nach vum Lenus rieds[2], wobäi net ganz kloer ass, ob Veraudunus e Bäinumm ass, oder ob déi zwéin als eegestänneg Gëtter ugesi goufen.
Et kéint méiglech sinn, datt de Veraudunus als Personifizéierung vum Widdebierg ugesi gouf, dee vläicht deemools deen nämmlechten Numm hat. Am Gallesche gëtt *vero-dunon mat „grousse befestegten Hiwwel" iwwersat,[3], sou wéi dat och de Fall bei de franséische Stied mam Numm Verdun de Fall ass.
Referenzen[Quelltext änneren]
- ↑ H. Finke, Neue Inschriften, in: Bericht der Römisch-Germanischen Kommission 17, 1927, S. 1-107 und 198-231, Nr. 69: D[e]o Verauduno (Abbildungen); Charles-Marie Ternes: Les inscriptions antiques du Luxembourg (IAL), in: Hémecht 17, 1965, S. 267–478, Nr. 136: Veraudun(o).
- ↑ IAL 136: [Le]no Marti Veraudun(o)
- ↑ Veraudunus in arbre-celtique.com
