Willy Gilson
Ausgesinn
Willy Gilson | |
---|---|
Gebuer |
16. Oktober 1891 Eech |
Gestuerwen |
26. August 1974 Diddenuewen |
Nationalitéit | Lëtzebuerg |
Aktivitéit | Journalist |
De Willy (Guillaume) Gilson, gebuer de 16. Oktober 1891 zu Eech an der deemoleger Gemeng Eech, gestuerwen de 26. August 1974 zu Diddenuewen a Frankräich,[1] war e lëtzebuergesche Journalist an Auteur.
1934 war hie Matgrënner vun der Société des écrivains luxembourgeois de langue française (SELF).
1962 huet hien zu de Grënner vun der Section des arts et lettres vum Institut grand-ducal gehéiert.
De Willy Gilson gouf 1936 fir säi Roman Le chevalier aux fleurs mam Prix Marcel-Noppeney ausgezeechent.
Bibliographie (Auswiel)
[änneren | Quelltext änneren]- Le chevalier aux fleurs. Roman, 1929
- Une pure parisienne, 1938
- A la recherche de l'amour perdu. Roman, 1940[2]
- Je maintiendrai! Roman, 1947
- Si tu m'aimes.... Nouvelle, 1951
- Cora, ou, Les brigades livresques. Roman, 1952
- Ciselires, ou, Le jongleur idoine. Nouvelles, contes et raccourcis, 1953
- Ni noir, ni rose. Roman, 1966
Gielchen
[änneren | Quelltext änneren]- Officier vum Ordre de la couronne de chêne (Promotioun 1974)[3]
Literatur
[änneren | Quelltext änneren]- Schmit, Sandra, 2007. Gilson, Willy (Guillaume). S. 202-203 in: Goetzinger, Germaine & Claude D. Conter, zesumme mat Gast Mannes, Pierre Marson, Roger Muller, Nicole Sahl, Sandra Schmit a Frank Wilhelm, 2007. Luxemburger Autorenlexikon. 687 S. Publications nationales du Ministère de la culture. Centre national de littérature, Mersch. ISBN 978-2-919903-06-1.
Um Spaweck
[änneren | Quelltext änneren]Referenzen
[Quelltext änneren]- ↑ Luxemburger Lexikon, 1. Oplo, 2006, S. 142
- ↑ An dësem Roman idealiséiert hien déi franséisch Kolonialpolitik, cf. Schmitz Yves, 2024, "Luxemburg war nie eine Kolonialmacht", Esch/Uelzecht, Miersch, Richtung 22, capybarabooks, S. 105.
- ↑ Pour leurs mérites dans le domaine culturel op der Säit 3 vum Luxemburger Wort vum 26. Juni 1974 op eluxemburgensia.lu gekuckt de 24. Dezember 2022