NGC 1242
Ausgesinn
Stärebild |
Eridanus (Eri) |
---|---|
Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
Rektaszensioun | 03h 11m 19,25s |
Deklinatioun | - 08° 54' 06,8"[1] |
Ausgesinn | |
Hubble-Sequenz | SBc[2] |
Visuell Magnitude | 13,7[3] mag |
Visuell Magnitude (B-Band) | 14,4[3] mag |
Wénkelduerchmiesser | 1,2 × 0,5[1] |
Flächenhellegkeet mag/arcmin² | 13,2[3] |
Physikalesch Donnéeën | |
Gehéiert zu | NGC-1241-Grupp (LGG 84)[4] |
Distanz (Lj) |
ca. 180 Mio. PC= ca. 55 Mio. |
Routverrécklung | (125 ± 7) ∙ 10-4 |
Radialvitess | (3724 ± 210)[1] |
Absolutten Duerchmiesser | ≈ 81 000 |
Geschicht | |
Entdecker | Wilhelm Herschel |
Entdeckungsdatum | 15. Dezember 1786 |
Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
Arp | 304 |
GC | 655 |
Holm | 68C |
MCG | -02-09-012 |
NGC | 1242 |
PGC | 11892 |
VV | 334b |
Den NGC 1242 ass eng Balkespiralgalaxie am Stärebild Eridanus mat enger visueller Magnitude vun 13,7 mag an enger Wénkelausdeenung vu ronn 50 × 23 Bousekonnen. Duerch d'Routverrécklung kann d'Distanz mat Hëllef vun den Hubble-Konstanten op ongeféier 180 Millioune Liichtjoer ofgeschat ginn.
Den NGC 1242 ass eng Begleetgalaxie vun der Typ-2-Seyfert-Galaxie NGC 1241; zesumme bilde s'eng kleng Galaxiëgrupp zu där och den NGC 1247 an de PGC 11824 gehéieren[4].