(1566) Icarus
 | |
| Eegenschafte vum Orbit | |
|---|---|
| Orbittyp | Apollo-Asteroid |
| Bezuchspositioun | Equinoxe: J2000.0 |
| Grouss Hallefachs | 1,0779 A.E. |
| Exzentrizitéit | 0,8269 |
| Sideresch Ëmlafzäit | 408,782 Deeg |
| Mëttel Bunnvitess | 28,69 km/s |
| Inklinatioun | 22,856 Grad |
| Physikalesch Eegenschaften | |
| Duerchmiesser | 1 km |
| Rotatiounsperiod | 2,273 h |
| Albedo | 0,4 |
| Absolut Hellegkeet | 17M |
| Entdeckung | |
| Entdecker | Walter Baade |
| Entdeckungsdatum | 27. Juni 1949 |
| Plaz | Palomar-Observatoire |
| Aner Bezeechnungen | 1949 MA |
Den (1566) Icarus ass en äerdnoen Asteroid (Planetoid), aus der Grupp vun den Apollo-Asteroiden. Dat sinn Himmelskierper, deenen hir Bunn d'Äerdbunn kräize kënnen.
Den Asteroid gouf de 27. Juni 1949 vum däitschen Astronom Walter Baade entdeckt an nom Ikarus, enger tragescher Gestalt aus der griichescher So genannt. Den Ikarus koum mat Hëllef vu selwer gebaute Fligelen der Sonn ze no an ass ofgestierzt.
Den Asteroid Icarus beweegt sech tëscht 0,1866 AE (Perihel) an 1,9692 AE (Aphel) a ronn 409 Deeg op enger staark elliptescher Bunn ëm d'Sonn. D'Bunnexzentrizitéit ass 0,8269, d'Bunn ass ëm 22,856 ° géint d'Ekliptik gebéit.
Den Duerchmiesser vum Icarus ass nëmme ronn ee Kilometer. Hien huet eng relativ hell Uewerfläch mat enger Albedo vun 0,4.
