Iesel

Dëse Biologiesartikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran.

Iesel

Ieselen zu Beeler - 11. Mee 2008

Systematik

Räich:	Déiereräich
Stamm:	Chordata
Klass:	Mamendéieren
Iwweruerdnung:	Laurasiatheria
Uerdnung:	Perissodactyla
Famill:	Päerd (Equidae)
Gattung:	Päerd
Aart:	Iesel

Wëssenschaftlechen Numm

Equus asinus
Linnaeus

Den Iesel ass en Hausdéier, dat weltwäit verbreet ass. Hie staamt vum afrikaneschen Iesel of a gouf eréischt virun 3000 Joer domestizéiert.

Dem Heng Klees no huet hen nach follgend Nimm: Esel, Laangouer. D'Ieselin resp. Eselin ass dee weiblechen Iesel. De Kéizeniesel ass en Iesel, deen zwéi Kierf dréit. Op Däitsch heescht d'Déier "Esel", op Franséisch "âne".

D'Mauldéierl (de.: Maultier; fr.: mulet) ass den Nokomme vun engem Iesel an enger Mier. De Contraire ass de Mauliesel, och Stäniesel (de.: Maulesel; fr.: bardot), den Nokomme vun engem Hengscht an enger Ieselin.

Mauldéiere kënne keng Nokomme produzéieren, well si selwer schonn Hybride sinn. Si loosse sech méi einfach zille wéi Stänieselen, si méi zéi a ginn doduerch gär als Drodéieren agesat, kënnen awer och geridde ginn.

D'Symbol vun der Stad Dikrech ass den Iesel, dofir steet den Ieselsbur an der Groussgaass.

Literatur

Klees, Henri, 1981. Luxemburger Tiernamen. Beiträge zur luxemburgischen Sprach- und Volkskunde Nr. XIV. 131 S., Pierre Linden, Lëtzebuerg.