Op den Inhalt sprangen

Letzeburger Sonndesblad

Vu Wikipedia
(Virugeleet vu(n) Lëtzebuerger Sonndesblad)
Letzeburger Sonndesblad


D'Letzeburger Sonndesblad war eng kathoulesch Wochenzäitschrëft, déi ënner deem Numm vun 1946 bis 2001 erauskomm ass.

Luxemburger Sonntagsblättchen

[änneren | Quelltext änneren]

D'Geschicht vum Sonndesblad fänkt den 8. Dezember 1869 mat der „Probe-Nummer” vum Luxemburger Sonntags-Blättchen für Stadt und Land un.[1] Mat der liicht geännerter Graphie Luxemburger Sonntagsblättchen koum d'Zäitschrëft du vun 1870 un all Woch eraus.

D'Zeitung hat 16 Säiten a koum am handleche Klengformat vun 21 x 14 cm an der d'Dréckerei vum Pierre Brück, deen deemools och d'Luxemburger Wort gedréckt huet, eraus. D'Joresabonnement huet 3 Frang fir Abonnenten aus der Stad a 4 Frang fir déi vum Land kascht.[2] De Spiritus rector vum Sonndesblietche war de Geeschtleche Bernard Haal, de President vum Lëtzebuerger Geselleveräin.[3]

Luxemburger Sonntagsblatt

[änneren | Quelltext änneren]

Dem Bernard Haal säin Nofollger, de Geeschtleche Jean-Baptiste Fallize, huet 1875 fir e méi grousse Format optéiert, an d'Zäitscheëft huet sech vun do un „Luxemburger Sonntagsblatt für Erbauung, Unterhaltung und Belehrung“ genannt.[3] Am Volleksmond ass si awer d'„Sonndesblietchen“ bliwwen.[1] Gedréckt gouf si grad wéi d'Wort weiderhi beim P. Brück, da kuerzzäiteg vum 20. November 1884 u beim Louis Schamburger[4] a vum 1. Januar 1885 un an der Sankt-Paulus-Dréckerei[5] .

Am Mee 1941 gouf d'Zäitschrëft d'Affer vun den Nazien, déi hiren Drock aus „Papierersparnisgründen“ gestoppt hunn.[6]

Letzeburger Sonndesblad

[änneren | Quelltext änneren]

Nom Krich ass d'Zäitschrëft nees reaktivéiert ginn, an zwar ënner dem Numm „Letzeburger Sonndesblad“. Déi éischt Nummer ass samschdes, de 25. Mee 1946, an enger Oplo vu 76.000 Exemplaren erauskomm.[7] Déi lescht Nummer vun der Zäitschrëft, déi an der Tëscht onrentabel fir d'Sankt-Paulus-Dréckerei gi war, ass fir Chrëschtdag 2001 erauskomm.[8]

  • Grégoire, P., 1966. Drucker, Gazettisten und Zensoren. Bd. 5. Luxemburg, St.-Paulus-Druckerei, 278 S.
  • Hausemer, G., 2006. Luxemburger Lexikon. Das Großherzogtum von A-Z. Luxembourg. Editions Binsfeld, 479 S.
  • Hilgert, R., 2004. Zeitungen in Luxemburg, 1704-2004. Luxembourg, Service Information et Presse, 258 S.[2]

Referenzen

[Quelltext änneren]
  1. 1,0 1,1 Hilgert 2004, S. 112-113; Hausemer 2006, S. 248.
  2. Luxemburger Wort 1869-12-17, Nr. 295, S. 4 (Anzeige: Zum Abonnement auf das Luxemburger Sonntags-Blättchen für Stadt und Land).[1]
  3. 3,0 3,1 Grégoire 1966, S. 76.
  4. Luxemburger Wort 1884-11-18, Nr. 269, S. 1 (Das freie Wort)
  5. Cf. Hilgert 2004, S. 129.
  6. Dostert, P., 1985. Luxemburg zwischen Selbstbehauptung und nationaler Selbstaufgabe : die deutsche Besatzungspolitik und die Volksdeutsche Bewegung 1940-1945. Luxembourg, Impr. Saint-Paul, S. 138.
  7. Cf. Luxemburger Wort 1946-05-20, S. 4 (Letzeburger Sonndesblad)
  8. Ende des Sonndesblad. In: d'Lëtzebuerger Land vum 27.12.2001.