(253) Mathilde

(253) Mathilde
Eegenschafte vum Orbit
Orbittyp	Haaptceintureasteroid
Bezuchspositioun	Equinoxe: J2000.0
Grouss Hallefachs	2.646 A.E.
Exzentrizitéit	0.2671
Sideresch Ëmlafzäit	4 Joer 111 Deeg
Mëttel Bunnvitess	18,0 km/s
Inklinatioun	6.74 Grad
Physikalesch Eegenschaften
Duerchmiesser	66 × 48 × 46 km
Mass	1,033 • 1017 kg
Mëttel Dicht	1,3 g/cm3
Rotatiounsperiod	(17,406 ± 0,010) d
Albedo	0,04
Absolut Hellegkeet	10,2M
Spektralklass	Cb (SMASS-Klassifikation)
Entdeckung
Entdecker	Johann Palisa
Entdeckungsdatum	12. November 1885
Plaz	Universitéitsobservatoire Wien
Aner Bezeechnungen	1949 OL1

Den (253) Mathilde ass en Asteroid vun der Haaptasteroidenceinture mat engem mëttleren Duerchmiesser vu ronn 50 km. Am Juni 1997 ass d'Raumsond NEAR-Shoemaker op enger Distanz vun 2.400 km laanscht de Mathilde geflunn an hat Daten a Fotoen op d'Äerd geschéckt.

D'Uewerfläch vum Mathilde ass däischter, méi schwaarz wéi Kuelen. Den Asteroid gehéiert zu der Spektralklass Cb an der SMASS-Klassifikatioun an däerft cheemesch änlech opgebaut si wéi d'kueleg Chondritten, eng Grupp vu kuelestoffhaltege Steemeteoritten. De Mathilde ëmkreest d'Sonn op enger exzentrescher Bunn, déi bis an de baussenzege Beräich vun der Haaptasteroidenceinture reecht. E rotéiert nëmme ganz lues ëm seng eegen Achs an huet eng vun de längste Rotatiounsperiode vun de bekannten Asteroiden. D'Haaptkennzeeche vun der Mathilde-Uewerfläch ass e risegen Aschlagkrater vun 10 km Déift. D'Tatsaach, datt de Mathilde bei dësem Impaktereegnes net zerstéiert gouf, léisst dorop schléissen, datt den Asteroid kee kompakte Kierper ass, mä eng Usammlung vu Brochstécker (rubble pile), déi duerch déi schwaach Gravitatioun zesummegehale ginn. Dorop deit och déi kleng Dicht vun 1,3 g/cm³ hin, déi aus der Bunnoflenkung vun der Sond bestëmmt konnt ginn.