Baillaud (Moundkrater)
 | |
| Koordinaten | 74°36'36"N, 37°21'0"O |
|---|---|
| Duerchmiesser | 89,4 km |
| Déift | 1.760 m |
| Selenographesch Längt | 328° bei Sonnenopgank |
| Genannt no | Benjamin Baillaud |
| Genannt am Joer | 1935 |
| Moundvéiereck | LQ01 |
Den Aschlagkrater Baillaud läit no beim Nordpol vum Äerdmound. Säi Rand ass staark erodéiert an duerch vill Aschléi ëmfaasst de Krater en hiwwelege Grat. Am Nordoste gëtt hien deelweis vum Krater Euctemon iwwerlagert, wouduerch hien no Nordwesten ausgebëlzt ass. Am Süde feelt de Rand ganz an de Krater ass do mat engem Lavafeld verbonnen.
Den Interieur vum Moundkrater Baillaud ass duerch fréier Lavastréim iwwerschwemmt ginn, soudatt seng glat Fläch sech duerch vill kleng Krater an der westlecher Hallschent charakteriséiere léisst. An him ass den Niewekrater Baillaud E.
Et gëtt weeder en Zentralbierg nach aner signifikant Graten am ganze Moundkrater. Am südwestlechen Ëmfeld vum Krater läit de Krater Meton a weider am Osten de Krater Petermann.
D'Verkierzung vun der Siichtlinn op d'Äerd ass verantwortlech dofir, datt de Moundkrater Baillaud längelzeg ausgesäit.
Ugrenzend Krateren
[änneren | Quelltext änneren]Normalerweis fënnt een op Moundkaarte de Buschtaf op der Säit vum Kratermëttelpunkt, deen am nächste beim Baillaud läit.
| Baillaud | Breet | Längt | Duerchmiesser |
|---|---|---|---|
| A | 75,7° N | 48,8° O | 56 km |
| B | 73,0° N | 33,3° O | 17 km |
| C | 75,0° N | 51,4° O | 11 km |
| D | 73,6° N | 49,7° O | 16 km |
| E | 74,3° N | 36,0° O | 14 km |
| F | 75,7° N | 53,7° O | 20 km |
Kuckt och
[Quelltext änneren]
Literatur
[änneren | Quelltext änneren]- Andersson, L. E.; Whitaker, E. A., (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
- Blue, Jennifer (July 25, 2007). "Gazetteer of Planetary Nomenclature". USGS. Gekuckt 05.08.2007.
- Bussey, B.; Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-81528-2.
- Cocks, Elijah E.; Cocks, Josiah C. (1995). Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature. Tudor Publishers. ISBN 0-936389-27-3.
- McDowell, Jonathan (July 15, 2007). "Lunar Nomenclature". Jonathan's Space Report. Gekuckt 24.10.2007.
- Menzel, D. H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). "Report on Lunar Nomenclature by the Working Group of Commission 17 of the IAU". Space Science Reviews 12 (2): 136–186. Bibcode 1971SSRv...12..136M. doi:10.1007/BF00171763. edit
- Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co. ISBN 0-304-35469-4.
- Price, Fred W. (1988). The Moon Observer's Handbook. Cambridge University Press. ISBN 0-521-33500-0.
- Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 0-913135-17-8.
- Webb, Rev. T. W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6th revision ed.). Dover. ISBN 0-486-20917-2.
- Whitaker, Ewen A. (1999). Mapping and Naming the Moon. Cambridge University Press. ISBN 0-521-62248-4.
- Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 1-85233-193-3.