Gemeng Biissen

Vu Wikipedia
Gemeng Biissen
d'Märei vu Biissen (2013)
Aussprooch
An anere Sproochen fr: Bissen
de: Bissen
Land Lëtzebuerg
Kanton Kanton Miersch
Chef-lieu Biissen
Buergermeeschter David Viaggi
Awunner 3.450
  1. Januar 2023
Fläch 2.075 ha
Héicht 234 m
Koordinaten 49° 47’ 21’’ N
      06° 03’ 49’’ O
LAU-Code LU0402
Websäit http://www.bissen.lu

D'Gemeng Biissen ass eng vun den 100 lëtzebuergesche Gemengen. Se läit am Kanton Miersch. De Chef-lieu vun der Gemeng ass d'Uertschaft Biissen vun där se och hiren Numm huet.

Uertschaften an der Gemeng[änneren | Quelltext änneren]

D'Gemeng Biissen besteet aus den Uertschafte Biissen a Rouscht.

Zu der Gemeng gehéieren nach follgend Häff a Lieu-diten:

Geographie[änneren | Quelltext änneren]

D'Gemeng Biissen läit am Atertdall tëscht de Gemenge Colmer-Bierg, Béiwen, Miersch a Viichten. Se huet eng Fläch vun 2.075 ha, dovu si 550 ha Bësch.

Geschicht[änneren | Quelltext änneren]

Am Joer 960 ass d'Existenz vu Biissen ënner dem Numm « Bisiceromarkun »[1] attestéiert ginn duerch en Dokument an deem d'Par Biissen als baussent der Par vu Miersch bezeechent gëtt. Dofir huet d'Par 1960 hir dausendjäreg Existenz gefeiert.

Wopen[änneren | Quelltext änneren]

Beschreiwung am Originaltext:

Burelé d'argent et sable de dix pièces.
D.C. 11. Dezember 1981 - A.M. 26. Juli 1982 - Mémorial B 1982, Säit 775- Projet: J. Flies 1986 modifiéiert vun der Commission héraldique
D'Gemeng hat de Wope schonn en etlech Joer inoffiziell gefouert, bis 1981 d'Adoptioun vun der Commission héraldique proposéiert gouf.
De Wope vu Biissen ass ofgeleet vun deem vun de fréieren Häre vu Biissen (burelé d'argent et de gueules), deen deem vun deene vun Esch - Sauer gläicht, well si Nokomme vun där Famill waren.

Entwécklung vun der Awunnerzuel[änneren | Quelltext änneren]

Quell:STATEC

Politik[änneren | Quelltext änneren]

Den Zentrum vu Biissen vum Wobierg aus gesinn.

Bei de Gemengewale gouf, bis 2011 nach mat, nom Majorzsystem gewielt. Zanter 2017 gëllt de Proporzsystem.[2]

Zesummesetzung[änneren | Quelltext änneren]

Joer Är Leit CSV
2017 5 6
2023 8 3

Quell: elections.lu

Buergermeeschteren[änneren | Quelltext änneren]

  • 1800 - 1815: Jean-Nicolas Knepper;
  • 1815 - 1830: Nicolas Billig;
  • 1830 - 1836: Antoine Pastoret;
  • 1836 - 1843: Jean-Nicolas Brosius;
  • 1844 - 1848: Jean-Nicolas Faber;[3]
  • 1848 - 1858: Nicolas Engel;
  • 1859 - 1861: Pierre Souvignier;
  • 1861 - 1866: Nicolas Engel;
  • 1867 - 1869: Jean-Pierre Knepper;
  • 1870 - 1881: Georges Glaesener;
  • 1882 - 1908: Jean Souvignier;
  • 1908 - 1910: Emile Souvignier;
  • 1910 - 1940: Nicolas Sinner;
  • 1940 - 1957: Jean Engel;
  • 1958 - 1963: Charles Stoffel;
  • 1964 - 1981: Joseph Wietor, Privatbeamten;
  • 1982 - 1984: Guillaume Feith, Proprietär;
  • 1985 - 1987: Mathias Schmitz, Gewerkschaftler;
  • 1988 - 1999: Ernest Wendel, Privatbeamten;
  • 1999 - 2000: Roger Schmit, Staatsemployé;
  • 2000 - 2001: Arlette Weber ép. Schmit, Staatsbeamtin;
  • 2001 - 2005: Camille Petry, Entreprener;
  • 2005 - 2011: Aloyse Bauer, Elektrikermeeschter;
  • 2011 - 2019: Jos Schummer, Privatbeamten;
  • zanter 2019: David Viaggi, Verwaltungschef

Interkommunal Syndikater[änneren | Quelltext änneren]

D'Gemeng Biissen ass Member vu follgenden interkommunale Syndikater:

Bekannt Leit aus der Gemeng[änneren | Quelltext änneren]

Kuckeswäertes[änneren | Quelltext änneren]

Literatur[änneren | Quelltext änneren]

  • Victor Kalmes (ënner der Mataarbecht vum Jos Schummer an dem Arnold Weber), 2001. Bissen seit eh und je. Band 1 (525 S.) an 2 (? S.). Erausgi vun der Gemengeverwaltung Biissen. Sankt-Paulus Dréckerei, Lëtzebuerg.
  • Carlo Mulbach: "Gemeinde Bissen: Traditioneller Industriestandort im Wandel der Zeit." in: nos cahiers, Lëtzebuerger Zäitschrëft fir Kultur 3/4 2011, S.45-58.

Kuckt och[änneren | Quelltext änneren]

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]

Commons: Biissen – Biller, Videoen oder Audiodateien

Referenzen[Quelltext änneren]

  1. An net « Basiccromannum », eng feelerhaft Transkriptioun duerch de Louis L'Évêque de la Basse-Moûturie, déi leider reegelméisseg ze fannen ass. De Feeler gouf 1929 vum Jules Vannérus publizéiert: Le Chevalier l'Evêque de la Basse-Mouturie et son itinéraire du Luxembourg Germanique. 15 p. Cahiers luxembourgeois. Bourg-Bourger, Luxembourg.
  2. "Vu Majorz- op Proporzsystem: Biissen." rtl.lu, 06.10.2017, 07:32:38.
  3. ARRÊTÉ ROYAL GRAND-DUCAL, du 29 décembre 1843, n°2926f, portant nomination des Bourgmestres et Echevins des villes, et des Bourgmestres des campagnes du Grand-Duché am Memorial N°3 vun 1844