Messier 62
| |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Stärebild | (Oph) | ||||
| Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |||||
| Rektaszensioun | 17h 1m 12,6s | ||||
| Deklinatioun | −30° 06' 44,5" | ||||
| Ausgesinn | |||||
| Konzentratiounsklass | IV | ||||
| Visuell Magnitude | 7,39 magm | ||||
| Wénkelduerchmiesser | 14,1' | ||||
| Physikalesch Donnéeën | |||||
| Distanz | Lj.(Lj) | ||||
| Integréierte Spektraltyp | F9 | ||||
| Routverrécklung | (−227 ± 11) ∙ 10−6 | ||||
| Radialvitess | (−68 ± 3) | ||||
| Absolutten Duerchmiesser | 22500 Lj | ||||
| Geschicht | |||||
| Entdecker | Charles Messier | ||||
| Entdeckungsdatum | 1771 | ||||
| Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |||||
| M | 62 | ||||
| NGC | 6266 | ||||
| C | 1658-300 | ||||
| ESO | 453-SC014 | ||||
De Messier 62 (och NGC 6266 genannt) ass e +6,60 mag helle Kugelstärekoup mat enger Wénkelausdehnung vu 14,1' am Stärebild Ophiuchus. Den M 62 ass wéinst senger südlecher Positioun bei eis schwiereg z'observéieren.
