Messier 92
| |||||
---|---|---|---|---|---|
Stärebild | Hercules (Her) | ||||
Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |||||
Rektaszensioun | 17h 17m 7.27s | ||||
Deklinatioun | + 43° 8' 11.5"[1] | ||||
Ausgesinn | |||||
Konzentratiounsklass | IV | ||||
Visuell Magnitude | 6,3[1]m | ||||
Wénkelduerchmiesser | 14,0′ | ||||
Physikalesch Donnéeën | |||||
Distanz | 27000 Lj PC = 8000(Lj) | ||||
Routverrécklung | −0,000402 ± 0,000006 | ||||
Radialvitess | (−120,5 ± 1,7) | ||||
Geschicht | |||||
Entdecker | J. E. Bode | ||||
Entdeckungsdatum | 1777 | ||||
Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |||||
M | 92 | ||||
NGC | 6341 | ||||
C | 1715+432 | ||||
GCl | 59 |
De Messier 92 (och als NGC 6341 bezeechent) ass en 6,3 mag helle Kugelstärekoup mat enger Flächegréisst vu 14,0' am Stärebild Hercules. D'Distanz zum Messier 92 ass ongeféier 26.000 Liichtjoer, seng Mass gëtt op ronn 330.000 Sonnemasse geschat. Déi kleng Metallheefegkeet vun nëmme 0,6 % vun der solarer Elementheefegkeet léisst op en héicht Alter vun dësem Kugelstärekoup schléissen. Tatsächlech ergi Miessunge mat Hëllef vum Faarwen-Hellegkeets-Diagramm en Alter vun ongeféier 13 Milliarde Joer. Hie gehéiert domat zu den eelste bekannte Kugelstärekéip.
Duerch seng grouss Hellegkeet an der wäit nërdlecher Lag um Himmel ass den M92 a Mëtteleuropa scho mat der Spektiv ze gesinn. A klengen Teleskope (Véier- bis Aachtzöller) léisst sech de Stärekoup an Eenzelstären opléisen.
Et fënnt een den M92 genee 6,3° nërdlech vum Stär π Herculis. Hien ass bal sou hell wéi de bekannten Herkuleskoup M13, erschéngt awer däitlech méi kompakt[2]. 1777 gouf den M92 vum däitschen Astronom Johann Elert Bode entdeckt an 1781 (onofhängeg vum Bode) vum Charles Messier.
Kuckt och
[änneren | Quelltext änneren]Um Spaweck
[änneren | Quelltext änneren]Commons: Messier 92 – Biller, Videoen oder Audiodateien |
Referenzen
[Quelltext änneren]- ↑ 1,0 1,1 SIMBAD
- ↑ Sternbild Herkules, Astronomie.de Archivéiert de(n) 27.04.2011. Gekuckt de(n) 23.03.2014.