Eisebunnsstreck Esch-Uelzecht-Péiteng
 | |
 | |
| Linnennummer | 6f |
|---|---|
| Besëtzer | Lëtzebuerg |
| Bedreiwer | CFL |
| vu(n) | Gare Esch-Uelzecht |
| op | Gare Péiteng |
| iwwer | Gare Belval-Usines, Gare Belval-Université, Gare Belval-Réideng, Gare Belval-Lycée, Gare Bieles-Zolwer, Gare Uewerkuer, Gare Déifferdeng, Gare Déifferdeng-Schmelz, Gare Nidderkuer, Gare Péiteng |
| opgaangen | 1 August 1873 |
| Technesch Donnéeën | |
| Längt | 15,7 km |
| Gréisst Steigung | 19 ‰ |
| Klengste Radius | 296,410 m |
| Spuerbreet | Normalspuer |
| Streckentyp | duebelgleiseg |
| Fuerrichtung | riets |
| Vitesslimitatioun | 90 km/h |
| Zuchsécherungssystem | European Train Control System |
| Garen - Uschlëss - Brécken Tunnellen - Barrièren |
P.K. | |
|
Esch-Uelzecht | - |
|
Ofzweigung Linn 6e | |
|
N4 | |
|
Belval-Usines | 2,3 |
|
|
Belval-Université | 3,4 |
|
|
Liaison Micheville | |
|
Ofzweigung | |
|
|
Boulevard de la Recherche | |
|
|
Belval-Lycée | 4,2 |
|
|
rue de l'Usine | |
|
Gäerdchesbaach | |
|
|
Belval-Réideng | 5 |
|
|
Rue de France | |
|
N31 (Rue du Chemin de fer) | |
|
|
Bieles-Zolwer | 6,6 |
|
|
||
|
|
N31 (Route de Belvaux) | |
|
|
||
|
|
Schwaarz Bréck | |
|
|
Kuer | |
|
|
Rue de la Gare | |
|
|
Uewerkuer | 9,6 |
|
|
Rue Prince Henri | |
|
Avenue Charlotte / Rue Kondel | |
|
|
Déifferdeng | 11 |
|
|
Rue Emile Mark | |
|
|
||
|
|
Déifferdeng-Marchandises | 11,7 |
|
|
N31 (Avenue de la Liberté) | |
|
|
Ofzweigung | |
|
|
CR175 (Rue Pierre Gansen) | |
|
|
Nidderkuer | 12,7 |
|
|
N31 (Route de Bascharage) | |
|
|
Ofzweigunng | |
|
|
Rue des Ateliers | |
|
|
Péiteng (Secteur Péiteng) | 15,7 |
|
|
Route de Niederkorn | |
|
|
Rue des Prés | |
|
|
Rolleng | 17 |
|
|
Route de Luxembourg | |
|
|
Péiteng (Secteur Rodange) | 18,3 |
D'Eisebunnsstreck Esch-Uelzecht-Péiteng ass eng Eisebunnsstreck zu Lëtzebuerg. Se féiert vun Esch-Uelzecht op Péiteng.
D'Trass fir d'Eisebunnsstreck Esch-Uelzecht-Péiteng gëtt vun der Administration des chemins de fer verdeelt. D'CFL bedreift a geréiert d'Infrastruktur vun der Streck, déi am Besëtz vum Lëtzebuerger Staat ass.
Linn[änneren | Quelltext änneren]
D'Eisebunnsstreck Esch-Uelzecht-Péiteng gëtt als Linn 6f bezeechent; am kommerzielle Passagéierverkéier ass se als Linn 60 bekannt[1].
Geschicht[änneren | Quelltext änneren]
D'Streck ass den 1. August 1873 vun der Compagnie des chemins de fer Prince-Henri (PH) opgemaach ginn a se gouf de 17. Abrëll 1961 elektrifizéiert.
An den 1970er Jore gouf d'Streck duerch eng privat Eisebunnslinn verduebelt, déi fir de Gidderverkéier vun der Arbed tëscht Esch-Belval an Déifferdeng opgemaach gouf. Dës industriell Linn sollt uganks bis op Péiteng verlängert ginn, e Projet deen awer zu gudder Lescht wéinst der Stolkris an den 1980er Joren net realiséiert gouf.
Zanter 2007 gehéiert d'Streck zur Infrastruktur vum Lëtzebuerger Staat.
Biller[änneren | Quelltext änneren]
-
Op der Barrière Rue Kondel zu Déifferdeng
-
Fréier Industriebréck iwwer d'Eisebunnsstreck, beim Boulevard Prince Henri zu Esch.
-
Laanscht de Boulevard Prince Henri geet d'Eisebunnsstreck iwwer e Viaduc.
-
D'Passerell op den Escher Gaalgebierg; iwwer d'Eisebunnsstreck ewech.
-old_industrial_bridge-43ESD.jpg)
Kuckt och[änneren | Quelltext änneren]
Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]
| Commons: Eisebunnsstreck Esch-Uelzecht-Péiteng – Biller, Videoen oder Audiodateien |
- Donnéeën iwwer d'Streck: Département des transports: Réseau Ferré Luxembourgeois - Document de Référence du Réseau 2020, Version 2.0, Annexe 2A.