Gare Luerenzweiler
| |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
Streck | 1 | ||||
PK | 28,161 | ||||
Quaien | 2 | ||||
Gleiser | 2 | ||||
Uertschaft | Luerenzweiler | ||||
Gemeng | Luerenzweiler | ||||
Kanton | Miersch | ||||
Koordinaten | 49° 41’ 54.5’’ N 6° 08’ 25.4’’ O | ||||
Websäit | CFL.lu |
D'Gare vu Luerenzweiler ass eng Gare op der CFL-Streck 1, der sougenannter Nordstreck, tëscht der Gare Heeschdref an der Gare Lëntgen vun der Lëtzebuerger Eisebunn.
D'Nordstreck féiert vu Lëtzebuerg bis op Ëlwen an da weider an d'Belsch, wou se vu Gouvy un, Kontakt mat der belscher Linn 42 (Rivage-Gouvy) huet. Eng Antenn geet vun Ettelbréck op Dikrech an eng weider Antenn zweigt zu Kautebaach of a féiert bis op Wolz.
An der Gare zu Luerenzweiler steet den éischte Catenairespotto deen den 18 Abrëll 1988 am Kader vun der Elektrifizéirung vun der Nordstreck opgeriicht gouf.
D'Gare Luerenzweiler huet e gratis Park & Rail-Parking a speziell Parkplaze fir Leit mat reduzéierter Mobilitéit.
D'Gebai[änneren | Quelltext änneren]
Déi éischt Gare zu Luerenzweiler war scho fir de Bau vun der Nordstréck geplangt ginn. Déi koum dunn awer op Lëntgen a Luerenzweiler krut just en einfachen Halt. Wéi dat zweete Gleis gebaut gouf krut Luerenzweiler 1911 awer nach eng Gare, déi haut nach do steet.
D'Gebai ass méi oder wéineger eng Kopie vun den deemolegen däitsche Garen. D'Architektur entsprécht dem däitschen "Heimatstil". Et besteet aus engem Haaptgebai an e puer Niewegebaier déi mat dem Haaptgebai verbonne sinn. Ursprénglech gouf et och nach e Niewegebai aus Holz (op enger Foto vun 1981 op rail.lu ze gesinn). Dat rechteckegt Haaptgebai hat dräi Zëmmer an d'Niewegebaier zwee resp. een Zëmmer.
D'Gebai huet haut seng ursprénglech Bedeitung verluer. No enger Restauréierung gëtt et als Wunnhaus benotzt.
Den 13. Juni 2022 gouf proposéiert, et als national Kulturierfschaft ze klasséieren.[1]
Zich déi an der Gare halen[änneren | Quelltext änneren]
Aus Richtung | Halt virdrun | Zuch | Nächst Halt | A Richtung | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Lëtzebuerg | Heeschdref | RB CFL-Linn 10 |
Lëntgen | Dikrech |
Literatur[änneren | Quelltext änneren]
- Jean-Claude Schumacher: Monuments historiques de l'industrie luxembourgeoise - Denkmäler Luxemburger Industriekulltur, Service des sites et monuments nationaux, 1997, 143 S., ISBN 2-919883-00-3 (D'Gare vu Luerenzweiler: S. 107)
Kuckt och[änneren | Quelltext änneren]
Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]
Commons: Gare Luerenzweiler – Biller, Videoen oder Audiodateien |
- Praktesch Informatiounen iwwer d'Gare Luerenzweiler op der CFL-Websäit (de)
- D'Gare Luerenzweiler op der Websäit "rail.lu"
- D'Gare Luerenzweiler op der Websäit vu Spoorgroep Luxemburg
| |||
Lëtzebuerg - Ëlwen: Lëtzebuerg - Pafendall-Kierchbierg - Dummeldeng - Walfer - Heeschdref - Luerenzweiler - Lëntgen - Miersch - Kruuchten - Colmer-Bierg - Schieren - Ettelbréck - Méchela - Giewelsmillen - Kautebaach - Wëlwerwolz - Draufelt - Klierf - Ëlwen
|
Referenzen[Quelltext änneren]
- ↑ Institut national pour le patrimoine architectural: Liste des immeubles et objets bénéficiant d'une protection nationale. (Lescht Versioun vum 2. Mee 2023).